küçükken saklambaç oynadım hatta ayağım kesilmişti saklambaç oynarken
niğde'de yaşıyorum eğer bileniniz varsa zaten bir sürü ara sokaklardan ve tek caddeden oluşan bir şehir. o zamanlar aynı mahallede oturan altı arkadaş (ikisi kız) her akşam elimizde salçalı ekmekler bittikten sonra çıkıp saklanbaç oynardık güzel günlerdi şimdi 4 kişiyiz (hepsi erkek) saklanbaç yerine klasik bilgisayar oyunları oynuyoruz tabii küçükken oynadığımız oyunların yanından geçemez
evet küçükken genellikle en çok oynadığımız oyunlardan 1 tanesi de saklambaç oyunuydu. saklambaç oyunu oynarken özellikle sokakta oynadığımızda daha çok keyif alırdık ve daha zor bulurduk saklanan kişileri. şimdiki çocuklara baktım da gerçekten bu keyiften mahrum kalıyorlar.
küçükken saklanbaç çok oynardım ki oynamayan da yoktur diye düşünüyorum. tabi şimdi ki nesilin gençleri çocukları hariç. çünkü yeni nesilin çocukları teknolojiyle çok haşır neşirler kimileri yemek,tuvalet ihtiyaçları vesaire olmasa hiç bilgisayarın telefonun başından kalkmıyacak gibi
teknolojinin gelişiyle beraber bize kolaylıklar getirdi fakat yanında da bir sürü dert sorun getirdi