evet küçükken benim de lambalı ayakkabılarım vardı. o ayakkabılardan giydiğin zaman insan sürekli koşmak istiyor. çünkü koştukça ayaklarımız yere daha sert bastığı için ışıl ışıl yanıyorlardı. küçücük aklımızda nasıl da mutlu ediyordu o ışıklar bizi. gerçekten çocuk olmak farklı bir şey insan ufacık bir şeyden bile mutlu olabiliyor çocukken. şimdi ise hepimiz memnuniyetsiz insanlar olduk. mutlu olmak eskisi kadar kolay değil keşke tekrardan çocuk olup o ışıklı ayakkabılardan giyebilecek yeniden. :)
1-2 tane o sekil ayakkabim olmustu ama uzun donem giymemistim.:)
özellikle küçük yaşlarımda çok seviyordum. babam bir kere doğum günü hediyesi olarak ilk defa lambalı ayakkabı almıştı ve oldukça mutlu olmuştum. gerçekten o günleri çok özledim desem yeridir.
lambalı ayakkabı küçükken çok havalı birşeydi ya. oğlum ilkokula giderken almıştım da çocuk sevincinden uyuyamamıştı neredeyse. herkese havasını atıyordu.