çünkü nankörler bu kadar basit. yüzlerce iyilik yap kimse seni fark etmez fakat bir tane kötülük yap hemen farkedilirsin. hemen bütün iyiliklerini çuvala basar tek yanlişinı çerçeveyle duvara asarlar. insanlara bağlanmayi bu yüzden sevmiyorum. çok fazla sıkı fiki olmayı mesafeyi küçültmeyi de doğru bulmuyorum. mutlaka sonunda bir nankörlük görüyorum çünkü. çok değer verip onun için onca iyilik yapıyorsun ve yanlışlıkla bir kötü hareketin olduğu zaman hemen seni siliyor. ben öyle bir insan olamadım hiçbir zaman. fakat bunun sonuçlarını hep ağır ödedim. insan beşer. ağzından kötü bir söz, yersiz bir laf da çıkabilir. istemeden üzer üzülürsünüz dünya böyle bir yer. ama insanların kendine tahammülü kalmamış değil ki başkasına tolerans göstersin. bu yüzden hiç kimseye hak ettiğinden fazla değer vermiyorum artık. kısaca zaman bütün sevmelerime ağzının payını verdi vereli atına göre nal, adamına göre mal var.
insan hata yapabilen bir varlıktır. ve insan yaptıklarından ders çıkarmadığı taktir de aynı bataklığa yeniden saplanır ve oradan çıkamaz. insan oğlu içinde hem kötülük hem iyilik barındırır. yani her insan hata da yapar günahta işler af diler ama oranını allah bilir. allah affedicidir o bilir ancak insanın içindekini. ancak insan zaaflarına nefsine yenik düşer ve bu hataları tekrarlayabilir. ya da başka hatalar yaparak günahlar işleyerek hayatını sürdürebilir sanki hiç ölmeyecekmiş gibi yaşarız hayatı. önemli olan insanın yaptıklarından ders çıkarması tecrübe etmesi ve öğrenmesidir.. çünkü insan öğrenirse tecrübe edinirse ancak geleceğe umutla bakabilir allaha sığınmak içinde bir yakarış olur.
yani sonuçta biri yaratıcı biri insanoğlu. insanlar yaratıcı kadar masum ve anlayışlı değildir.
hatayla silinmiyor bilerek isteyerek yaparsak günah yazılıyor işlenilen sevap silinmiyor kuran-ı krrimdede yazıyordu.