ben letgoya koyuyu-oeum birşey satmak istediğimde. facebook ve instagramda da koyup satışını yapmaya çalışıyorum. ve gelen mesajlarda gerçek alıcı ya da boş alıcı olduğunu artık anlıyorum. yani yazışmaları belli ediyor kendini. o yüzden onları anladığım an meramımı kesmeye çalışıyorum. eğer bir dükkan için söylüyorsanız bunun için şöyle söyleyebilirim gelen müşteri yine gerçek alıcı ya da bakmalık alıcı dediğimiz iki tip müşteri tipi var. eğer gerçek alıcıyı tam anlamıyle memnun edebilirseniz ilginizle filan devamlı müşteriniz olacaktır. ama bakmalık alıcıysa onu da fazla sık boğaz etmeden yardımcı olup olamayacağınızı soeun. eğer baktığını söylüyorsa yanından ayrılın. ayrılmazsanız müşteri kasılıe. niye yanımda duruyor diye. bir nefes almasını sağlayın. zaten birşey beğendiyse gerçekten alır. gerçi o tezgahtarlara da patronları müşteriyle ilgilenin diyor ama bu da yanlış aslında. dibimden ayrılmayan tezgahtardan nefret ederim ben mesela... birde öyle birşey ki ya ben bedenimi biliyorum hep bir beden düşüğünü veriyorlar. benim bedenimi sen mi iyi bileceksin ben mi iyi bileceğim. o yüzden bir giyim mağazasına girdiğimde tezgahtarlar ilgili oldukları kadar bir o kadar da bıktırmamalı müşteriyi. sıkıntı oluyor.
ilk önce sattığımız kişinin güvenilir olup olmadığını araştırırız. güvenilir değil ise ya polise gideriz, ya da onun ile iş yapmayız. iş yapacağımız kişi güvenilir ise o zaman ticaret geçmişini araştırırız. o da güvenilir ise o zaman parayı ödeyecek durumu var mı ona bakarız. o da varsa iş yapabiliriz. tabi ilk önce ufak işler. daha sonra bütçeyi biraz daha artırabiliriz. iyi güven sağladıktan sonra artık biraz büyük işler yapabiliriz.