kimseyle konuşmak istemiyorsam sürekli ağlıyorsak ve çikolata isteğini bastıramıyor isek depresyona girmişiz demektir. bu süreç her insan için zor geçer ağlamaktan baş ağrısı çeker, çikolata yemekten kilo alırız ama hepsini mutlu olmak için yaptığımızı düşünerek kendimizi avuturuz ve sonuç her zamankinden kötü olur genellikle depresyondaki insanlar kucaklarında çikolata ağlatan aşk filmleri izleyerek vakit öldürürler.
düşüncelerim belli ediyor. sağlıklı ve güzel kararlar alamıyorum yanlış üzerine yanlış yapıyorum yanlışlar çoğalıncada deprasyonda olduğumu fark ediyorum
depresyonda olan insanları bunalımlarından anlayabiliriz. gülmek ya da yemek yemek istemezler. bütün gün yavaş hareket ederler. yaşam enerjileri alınmış gibidir. zorla yaşarlar. donuk ifadelerle bakarlar. depresyon can sıkılması değil bir tür hastalıktır.
insan depresyondayken içinden hiçbir şey gelmez hiçbir şey yapmak istemez. yani dışarıya karşı bağlantıyı keser. genelde kendi içine evine kapanır. mutsuzluk huzursuzluk gibi sorunlar yaşar hayat o kadar anlamsızlaşır ki depresyonda olan biri ileriki evrede intihara kadar sürüklenebilir yani herkeste farklı seyreder bu durum genellikle evden çıkmaz kimseyle konuşmak istemez dışarı çıkmak istemez vaktini evde geçirir.
gece uyuyamamak, yorgun olmak, istemsizce gelen ölüm fikri ve ağlamak.