annemden dayak yerdim.kardeşimle kavga ederdik olan bana olurdu.nefret demeyelimde daha adil olabilirdi.babam çok büyük olaylar olmadığı sürece pek ellemezdi.
dayakla çocuk eğitilmez. kaldı ki hayvanları bile döverek eğitmeye çalışıyorlar kimse bunları hak etmiyor. bende çok dayak yedim annemden de babamdan da nefret seviyesine henuz gelmedi umarım gelmez
annemden küçükken dayak yedim. hatırladıkça içim acır yine de nefret etmem sadece içim burkulur o kadar. hiç kimse dayak, şiddet vs. hak etmiyor. bence herkes biraz vicdanlı olmalı. öyle dayak mayakla terbiye olmaz.
illaki illaki dayak yemişimdir öyle çok ağır dayaklar değil ama tabii ki bir iki yaramazlık yapınca ister istemez her annenin yaptığım minik ufak ufak da ayaklardan olabiliyor yani öyle çok ağır dayaklar öyle pişmanlık duyacağım bir şey de olmadı nefret etmek konusuna gelirsek nefret etmek değildi aslından böyle insan çok sinirlenir ya hani birkaç saat görmemek ister onun gibi küçük şeyler oldu öyle de fazla nefret tabii ki nefret çok kötü bir şey kesinlikle tavsiye etmiyorum nefret ettiğim insan asla konuşmam zaten anneyle nefret bence yan yana alınmayacak iki kelimedir her insan bence annesinden tatlı dayaklar yemiştir ya nefret konusuna gelirsek bence çok ağır bir şey olmadığı sürece annesinden nefret edecek kişi sayısı da çok azdır annelerimizi sevelim onlar bizim bu hayatta görüp göreceğimiz en mükemmel insanlardır nnelerimizi sevelim iyi ki varlar rabbim anneleri olmayanlara da sabır versin
ben annemden hiç dayak yemedim allah razı olsun ondan umarım hayırlı bir evlat olabilir ona karşı. doğal olarak hiç bir zamanda nefret etmedim.
evet küçükken hep dayak yerdim.çünkü çok çalışmamı isterlerdi.ben de yazın özellikle çok sıkılırdım.ve bir çok soruyu yapamazdım.bu yüzden hep dayak yerdim.hiç nefret etmedim onlardan.ama hep kızdım, ağladım..
ben ailemden hic birinden dayak.yemedim vurmazlardi sadece uyarir gecerlerdi dayak nedir bilmedim hem annedir vurdugu yerde gul biter . vurduysada haklidir.. nefret etmek nedemekdir asla. etmem
hayır ben annemden hiç dayak yediğimi hatırlamıyorum. annem hiç bize dayak atmazdı. eğer bir yaramazlık yapsaydık ya da bir şey yapsaydık. sadece bize kızardı ve azarlar hiç bize el kaldırmazdı bu cuma akşamı annemin yeri cennet olsun annem vefat edeli 19 yıl oldu keşke şimdi hayatta olsaydı da bana da dayak atsaydı.