insan kendini tanımaya öncelikle gözündeki perdeyi kaldırmaktan ve özeleştiri yapabilmektem başlamalı . çünkü insan kendisine özeleştiri yapamaz ise kendi esksiklerinin ve hatalarının farkında olamaz. bu yüzde. kişi kendisine özeleştiri yapabilmeli ki insan kendisini doğru ,yanlış her yönü ile tanıyabilsin.
insan kendini tanımaya hatalarını tekrar ettiği an başlamalı, yol yakınken bir çok şeyin farkına varacak olgunluk yetişkin her birey de bulunmaktadır.
bence bir insan kendini lisede tanımaya başlamalı mesela öz eleştiri yapmalı empati yapmalı iyilik yapmalı kötülük yaptıysa kendiyle mahkeme olması gerekiyor. en önemlisi de bir insan önce kendine değer vericek kendi değerin ne kadarsa karşındaki insanın değeride o kadar olur sende. yanı sevgi saygı basta olmak üzere bir insan lisede kendi üzerine insanlığı dikmeye başlamalı. ayrıca ağaç yaşken eğilir lafı da beni çok çok etkiler yani ailede çok önemli liseye kadarki zamana kadar zaten seni bir kalıba sokmuşlardır sen kendini o kalıba uygun hissediyormusun o önemlidir.
insan öncelikle nelerden hoşlanıp nelerden hoşlanmadıgını bilmeli. sonra etrafında ona zarar veren insanları kendinden uzak tutmalı. sevdiği seyleri tespit edip dopru bir secim olup olmadıgını belirlemelidir.
bilen varsa bende merak ettim bir insan kendini ne kadar tanımıyorsa o kadar tanımıyorum işte. insan kendisinin yabancısı da olabiliyormuş demek ki.