eğlenceyi çok seven bir ağustos böceği varmış. bu ağustos böceği sürekli saz çalar şarkı söylermiş. tüm gününü bu şekilde geçirirmiş. derken güzel, sıcak günler bitmiş, kış gelmiş. artık havalar çok soğuk ve yağışlıymış. ağustos böceği şarkı söylemez hale gelmiş. soğuktan çok üşüyormuş ve karnı da çok acıkmış. ama hiç yiyeceği yokmuş. çünkü tüm yazı saz çalarak ve şarkı söyleyerek geçirmiş. kış için hiç hazırlık yapmamış. ama o bu şekilde eğlenirken küçük komşusu karınca tüm yazı kış hazırlığı yaparak geçirmiş. ağustos böceği bunu hatırlamış ve aklına karınca komşusundan ödünç istemek gelmiş:
- karınca komşumdan ödünç yiyecek bir şeyler isteyeyim, hem ne var ağustosta tekrar öderim demiş.
ağustos böceği bu düşünce içerisinde karınca komşusunun kapısına gitmiş. kapıyı çalmış. karınca açmış kapıyı. karşısında açlık ve soğuktan perişan olmuş ağustos böceğini görmüş;
-ne istiyorsun ağustos böceği, demiş.
-karınca kardeş havalar çok soğudu çok üşüyorum, üstelik karnım da çok aç ama yiyecek hiçbir şeyim yok. bana ödünç yiyecek bir şeyler verir misin ? söz veriyorum ağustosta borcumu ödeyeceğim sana, demiş ağustos böceği.
karınca;
-neden yiyecek hiçbir şeyin yok, bütün yaz ne yaptın sen ?
ağustos böceği çok utanmış ve mahçup olmuş;
-şeyyy. ben bütün yaz saz çaldım. şarkı söyledim. kış için hiç hazırlık yapmadım demiş.
karınca çok sinirlenmiş bu cevabı duyunca;
-madem öyle tüm yaz saz çalıp, şarkı söyledin şimdi de oyna o zaman, demiş karınca ve tak diye kapıyı ağustos böceğinin yüzüne kapatmış.
ezop tarafından yazılmış ağustos böceği ve karıncanın hikayesi, bir fabl'dır. ezop, fabl ile hayvanlara ahlaki bir karakter verip onların nezdinde insanları tenkit etmiştir. yazın ağustos böceği eğlenirken karınca hep çalışmıştır. kış geldiğinde ağustos böceği zorda kalınca karıncadan yardım istemiştir. karınca da ona yazın sen ne yaptın deyince ağustos böceği de saz çalıp oynadığından bahsetmiş..sinirlenen karınca da o zaman şimdi de saz çal oyna demiş ve ona birşey vermemiş.