bazı mutluluklar büyüdükçe zamana bağlı olarak bence kayboluyor çocukken sahip olduklarınız la zaman geçip büyüdükçe sahip olduğunuz mutluluk arasında çok fark oluyor o zamanlar her şey daha yalındı bana göre.
bence azalmıyor hep içimizde kalıyor öyle olmak zorunda bazı şeyler.
hem de nasıl azalıyor bayramlıklarımı gece yanıma koyup uyuduğumu bilirim şimdi dolap giymediğim kıyafetlerle dolu. parka gittik mi dünyalar benim olurdu şimdi nerdeyse istesem yurtdışına çıkacam benim için bir anlam bile ifade etmiyor. doğum günümü iple çekerdim pasta gelecek mum üfleyeceğim diye şimdi herkese uyarı yapıyorum sakın pasta falan almayın yiyemiyorumlar. hiç büyümeyecektik.
evet azalır küçükken elindekiyle yetinmeyi bilirsin ve küçücük bir şey dahi seni mutlu etmeye yeter ancak büyüdükçe hedefler beklentiler ve yaşanmışlıklar hayatta daha çok yer eder ve istesen de mutlu olamamaya başlarsın mutlu olmaya başladığında ise bu mutluluğun bitmesinden korkarak kendini tekrar mutsuzluğa itersin.
evet mutluluk insanlar büyüdükçe azalır. çünkü küçükken ne dert var ne tasa oyun oyna televizyon izle yaptığım bir bir şey yok sorumluluk yok yani ama büyüdükçe sorumluluklarımız arttıkça iyice mutluluğumuz azalır.