süt dişimiz çıktığından onu yastığın altına koyardık.çünkü diş perisi gelip hediye ya da para bırakırdı.ben bayılırdım bu duruma bu yüzden dişçiden korkmazdım küçükken.bu olay bir süre daha devam etti. e sonra bir şekilde açığa çıkıyor öğreniyorsun.gerçeği öğrendiğim zaman da küçüktüm, üzülmüştüm ona.
küçükken yağmur yağdığında allah ağlıyor derdim o kadar inanıyordum kive inanmıştım ki ciddi anlamda o kadar kendimi inandırmıştım ki bunun doğrusunu öğrendiğinde dünyam başıma yıkılmıştı diyebilirim küçükken gerçekten bütün içtenliğimle inandığım ama gerçek olmadığını öğrendiğimde üzüldüm tek şey buydu ben küçükken her yağmur yağdığında da allah neden ağlıyor diye saatlerce oturup yağmur dinine kadar ağlardım hatırladıkça hem ağlıyorum hem bir yandan gülüyorum
sihirleri gerçek sanırdım sonra supermani hep uçmak istedim onun yüzünden.
herşeyin güzel olduğunu sanıyodum
bazı aile dizilerinde sadece o evde çekildiği için o dizileri gerçekte hayatta yaşıyormuş gibi hissettiğim için onları gözetleyen birileri olduğunu düşünürdüm, bizi de gözetleyen var mı acaba diye aklımdan geçmiyor değildi o zamanlar.
benim çocukluğumda televizyonlarda hep aile dizileri olurdu o zamanlar yeni “çocuklar duymasın” dizisi başladı.tabi çocuğunuz diziler nasıl çekilir, televizyon nasıl işler, kanallar nedir bilmiyoruz ben o dizilerde oynuyan oyuncular evler sokakların televizyon kablosunun içinden geçip televizyonun içinde oynadıklarını zannederdim.
adalet
küçükken var olduğuna aşırı bi inancım vardı ama şimdi görüyoruz, adalet sadece bir kelimeden ibaret, ülkemizde olmayan birşey