benim en çok sevdiğim şair namık kemal'dir. ve en çok "seni düşünmek" adlı şiirini severim. bu şiirin bir dörtlüğünü yazmak isterim.
seni düşünmek güzel şey, ümitli şey,
dünyanın en güzel sesinden
en güzel şarkıyı dinlemek gibi bir şey...
fakat artık ümit yetmiyor bana,
ben artık şarkı dinlemek değil,
şarkı söylemek istiyorum.
en çok sevdiğim şair o fazıl hüsnü dağlarca'dır. allaha ve bize dair şiirinden bir dörtlük şöyle :
allah ne kadar büyüktür,
ekinler güneş verir çocuğum
beni mavi sabahlara devreder.
mavi güller gibi uykum.
en çok sevdiğim şair nazım hikmet ran'dır.en çok sevdiğim şiiri ise aşağıya yazdığım dizelerdir.
belki ben
o günden çok daha evvel,
köprü başında sallanarak
bir sabah vakti gölgemi asfalta salacağım.
belki ben
o günden çok daha sonra,
matruş çenemde ak bir sakalın izi sağ kalacağım.
ve ben
o günden çok daha sonra:
sağ kalırsam eğer,
şehrin meydan kenarlarında yaslanıp duvarlara
son kavgadan benim gibi sağ kalan ihtiyarlara,
bayram akşamlarında keman çalacağım.
etrafta mükemmel bir gecenin ışıklı kaldırımları
ve yeni şarkılar söyleyen yeni insanların adımları...
orhan veli kanık istanbulu dinliyorum gözlerim kapali
ben atilla ilhan ve orhan veli kanık hayranıyım. en sevdiğim şiir 'anlatamıyorum' olduğundan şiiri orhan veli kanıktan bir şiir tercih edeceğim sizler için. :)
ağlasam sesimi duyar mısınız
mısralarım da
dokunabilir misiniz
gözyaşlarıma ellerinizle ?
bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
kelimelerinse kifayetsiz olduğunu
bu derde düşmeden önce.
bir yer var biliyorum;
her şeyi söylemek mümkün;
epeyce yaklaşıyorum, duyuyorum;
anlatamıyorum.
en sevdiğim şairler arasında nazım hikmek ran, necip fazıl kısakürek'tir. ikisi de farklı ekollerin ismi fakat ikisininde şiirlerini beğeniyorum. necip fazıldan şu dizeleri paylaşmak isterim.
ne hasta bekler sabahı
ne taze bir ölüyü mezar
ne da şeytan bir günahı
seni beklediğim kadar.