hic düşünmedim aksine biran once bitse de öğretmen olsam dedum ve oldum da
ben hiç düşünmedim. iyi ki de düşünmemişim insan bazen bunalıma giriyor okuldan soğuyor gitmek falan istemiyor ama sonra aklın başına geliyor ve okula devam etmen gerektiğini anlıyorsun.
hayır hiç düşünmedim benim en büyük hayalim üniversite okumaktı. onun içinde onları bitirmeliydim. böylece hayalimi gerçekleştirebilecektim. çok şükür hayalimi de gerçekleştirdim. okudum üniversiteyi.
evet. ben lisedeyken okulu bırakmayı düşünmüştüm. ben lise bir'i çift dikiş okudum ilk lise birde altı zayıfla kalmıştım nasıl becerdiysem artık, ikinci lise birde ise her dersi hallediyorum, tek matematiği halledemiyorum. sınavlardan aldığım not 30'u geçmiyordu. birgün düşündüm bırakacam bu okulu dedim, düşündüğüm günün ertesi günüde matematik sınavı var ama ben çalışmıyorum, telefonla, laptopla ilgileniyorum, kafaya koydum ya okulu bırakacam, evde olan anneme, babama söylemedim akşam abim gelince, abimi odaya çağırırıp, "abi ben okulu bırakacam dedim" abimde " salak salak konuşma nerden çıktı, okuluna devam edecen" dedi. biraz konuştuktan sonra abim beni ikna etti, bu arada saat gece 11 ben en geç o zaman 12 de felan uyuyorum. abim "yarınki sınavın ne?" dedi bende "matematik" dedim. bir başladık matematik çalışmaya 1 saatte çıkacak konuları sular seller gibi öğrendim ertesi günü, sınava girdiğimde tüm öğrendiklerim çıktı sadece 2 soruda yanlışlık yapmışım, matematik sınavı notları açıklandığında 80 puan aldım. hayatım boyunca matematik dersinden en yüksek puanı aldım.
ne ortaokulda, ne lisede ne de başka bir okulda okulu bırakmayı düşünmedim. başladığım bir işi hiç yarım bırakmadım. sonuna kadar devam ettirdim.
büyük ihtimal ile 6. sınıftaydım başıma kötü şeyler gelmişti , annemden de kötü muamele görmemek için öğretmen anneme söylemeden , annemle konuşup dedim ki anne ben okumak istemiyorum , kötü bir çocuğum şımarıklık yapıyorum okumak istemiyorum. annem de o gün yeni televizyon satın almıştı eve kargo ile gelmişti onun sevincini yaşıyordu . ben öyle konuşma yapınca sinirlendi ne oldu falan diye bağırmaya başladı , anlattım herşeyi dedim hoca anlatmasın çünkü abartarak yalan ile anlatıyordu iyice kışkırtıyordu bütün velileri , bende düşündüm ben anlatayım diye bin pişman oldum kendi kendimi ele verdiğim ile kaldım hoca ne benim ne de arkadaşımız velisine bir şey söylemedi, açık ağızlı kadın anında arar söylerdi onu söylemeyeceği tuttu, neyse ki arkadaşımın annesi habersiz kaldı da o kurtuldu azar yemekten . bir de lisedeydim , 11. sınıfta arkadaşlarım ile problemler yaşadım , büyük kırgınlıklar oldu 10. sınıfta iken , bende 11. sınıfta okul değişikliği yaptım 2 hafta başka bir yerde eğitim gördüm sonra kayıtlardan problem yaşandığı için ahmaklar beni eski liseme geri gönderdi , o kadar yıkılmıştım ki dedim bırakıcam o okulu . bana hainlik yapanların yüzünü görmek istemiyorum , o kadar iğrenmiştim ki onlardan , kalbimi kırdıkları için, lise bitene kadar kabus dolu rüyaydı benim için her gün.
evet oldu. bence her öğrencinin aklından geçen bir şeydir. ancak çok az kişi okulu bırakır. bence bu dönemde yani bu yıllarda okulu bırakmak daha avantajlı gibi.
ben ortaokulda okulu bırakmayı düşündüm evet ama biraadim bitireyim birdahada gitmem zaten dedim ve öylede oldu gitmedim birdahada okula