son iki senedir bunu sürekli olarak yapıyorum. sanki şarkılar benim hayatım adına yazılmış gibi gelmeye başladı artık.
hissetmez miyim ya, şarkılar olmasa çoktan göçüp giderdim hayattan çünkü yaramı ne kadar deşseler de dertlerimi hafifletiyor dinledikçe. duygularımın tercümanı oluyo her zaman ve insanlara dert yanmayı gereksiz buluyorum artık, şarkısız bir anı bile düşünemiyorum.
hissettğim oldu ya da bir şarkıyı yaşadığım