beni heyecanlandıran anılardan biri hatırladıkça güldüğüm çok eğlendiğim arkadaşımla yaşadığım bir olaydı. bundan seneler önceydi henüz çocuktuk ozamanlar. arkadaşımla geziyorduk bir parkta o parkta biraz yüksek bir yerdeydi yani aşası toprak biraz yüksek bir alan dağ gibi düşünün ama dağ kadar da yüksekliği yok. neyse biz burada gezerken biraz soğuk bir zamandı ortalıkta da kimse yoktu ben bir ses duydum irkildim bir de çocuk olduğumuz için yani normal aslında. panikledim o esna da arkadaşımda beni korkutmaya çalışıyor. neyse daha sonra acele ile normal yoldan gideceğimize o dağ gibi olan yerden yuvarlandık el ele tutuşarak ama öyle bir yuvarlanma yok ta aşa kadar düştük tabi ben kaldırımın aşasına düştüm o an kaldırıma hızla çenemi vurdum dudağım patladı ve kanamaya başladı. arkadaşımda ta yola sürüklenmiş onunda bacağı yüzülmüştü baya dayak yemiş gibiydik yani körler sağırlar misali. neyse sendeleyerek eve gitmeye çalıştık. eve gelince tabi kavga etmiş gibiydik evdekileri inandırmak zor olmuştu. bu anı benim gözümde dün gibi canlanır.
ilkokulda tiyatroda görev alınca, üniversiteyi kazanıp ödül alınca, ilk aşkımı bulunca, nikahımda ve hamile olduğumu öğrendiğimde çok mutlu olup beni heyecanlandıran anılardır.
beni istemeye geldiklerinde ve nikah günümde çok heyecanlı idim.
üniversiteye başladığım ilk gün de.
galatasarayın uefa kupası birde süper kupa anısı
anılar topladıkça artar. beni heycanlandıran en büyük şey hayallerimdi , hayalimdeki an ise birgün bir stad ta herkesin önünde top oynamak bunu gerçekleştiremedim ama beni şuan bile heycanlandıran bir olaydır.