''kırma dostun kalbini,
onaracak ustası yok,
soldurma gönül çiçeğini,
sulamaya ibrik yok.'' demiş yunus emre gibi bir gönül insanı.
gerçekten yıkmak kolay, yapmak zordur. o yüzden kırmamaya özen gösterin. ama oldu ki kırdınız, bunun farkına varmanız ve pişman olmanız bile vicdanınızı ortaya koyar. karşınızdaki kişiye ve duruma göre de, ona verilen değeri, tatlı dil ve güzel sözlerle belirterek özür dileyebilirsiniz. her şey, hemen düzelmese de zamanla yumuşayacaktır.
öncelikle şunu söylemeliyim ki, kırılan bir kalp tamir edilmeye çalışılsa dahi, asla eskisi gibi olmayacaktır. kişi her şeyden önce kırdığı gönül için gerçekten, yürekten pişmanlık duymalıdır. daha sonra güzel ve manevi değeri de olan bir hediye alınabilir. sonuçta herkes hediyeleri sever. konuşma yapılırken yürekten gelen pişmanlığınızı vurgulayıp, bir daha asla böyle bir hata yapmayacağınıza dair kırdığınız kişiyi ikna edip inandırmanız gerekir. eğer hislerinizde gerçekten samimiyseniz, bu samimiyet karşı tarafa da geçecek ve size bir şans daha vermeyi düşünecektir. eğer aranızı düzeltip isteğinize kavuştuysanız, bir daha aynı hataları tekrar etmemeye özen göstermelisiniz. unutmayın ki sürekli tekrar edilen yanlış davranışlar kişinin size olan güvenini tamamen kaybetmesini sağlar. ve kaybedilen güveni eski haline döndürmenin de hiçbir yolu yoktur.
kırdığın kalbi taşıyan kişiye ilgi göster, onun yanında olduğunu ona hissettir, şiirler yaz, sevgi her türlü ruh halinin ilacıdır. sevginle kırdığın kalbi tamir et