insanlar hayatları boyunca hep bir şeyleri erteler. çalışırken işlerini. bekarken evlenmeyi. sınav varken ders çalışmayı. insan hayatı sürekli bir erteleme içinde geçer. doğru olanı da şöyledir. hiçbir şeyin zorunda olmadan kaygı içinde olmadan hayatı bütün şeffaflığı ile yaşamak daha mantıklıdır. önce insanın beyni rahat edecek ki hayatındaki kararları daha sağlıklı alabilsin. o yüzden ertelemek her zaman mantıklıdır.
şu an neyi erteliyorum.. hayatımı erteliyorum. en rahat edeceğim ayaklarımı uzatıp elime kitabımı alacağım ya da müziğin keyfini yaşayacağım keyifli aktivitelerimi erteliyorum.
zira hayat acımasız, ve geçim derdindeyiz herkes gibi.. bunlar ertelediklerim tamamen duygusal sebeplerden ötürü tabii. ayda 74 bin 500 lira alacak bir adama ısrarla oy verip onu başımızda tutup bizleri süründüren insan güruhunun ceremesini bende çekiyorum. batıyorum kısaca.. boğulmamak içinde su yüzünde kalmaya çalışıyorum. yoksa saat olmuş 00,36 burada ne işim var. hangi akıllı !! bunu yapar.. neden yapıyorum belki 25 olursa 3-4 gün içinde diye.. dediğim gibi;
herkes gibi bende yaşamayı erteliyorum.
şuan da tam olarak uyumayı erteliyorum çünkü sabah erken kalkicam uyumam lazım ama burası da sardı birakamiyorsun başlayınca bağımlılık yapıyor resmen
kendimi hayatimi hayallerimi beni erteliyorum