yanlış hatırlamıyorsam aşeka isimli zehirli bir sarmaşık vardı. ve sardığı yeri kurutuyordu. işte aşk da böyledir. insanı sarar ve zehirlendiğinin farkına bile varamaz. sanki hoş bir şeymiş gibi daha çok sarılmak daha sıkı sarılmak ister. en sonunda can çekişirken keşke sarmasaydı diye buruk bir acı kalır içinde. zehirin acısı geçer ama öyle izler bırakmıştır ki ölene kadar unutulmaz. kimle samimi olsa kime yaklaşsa izlerden ses gelir yapma diye