mantıkla izah etmeye çalışırım. sözlenecek söz kalmazsa yapılacak iş belli... beş kardeşle ufaktan bir tanıştırma merasimi düzenlerdim. tabi bu uç nokta. çok şükür şimdiye dek öyle bir şey olmadı..
öncelikli olarak paramızın olmadığını istediği şeyi alamayacağımı ısrarla anlatırdım. çare olmuyorsa onun ilgisini çekecek tarzda konuyu değiştirecek söz ve hareketler yapardım. buradan da çare olmuyorsa ilerleyen zamanda alacağıma söz verip ikna etmeye çalışırdım. bunların hiçbirisinden fayda alamıyorsam zaten karşılıklı olarak tadımız kaçtığından çocuğumu alıp evimize dönerdim.
eğer bir alışveriş merkezinde gittiğim zaman bir şey için gitmiş sen mutlaka para yanında vardır onu almak için eğer çocuğum orada çok ağlarsa ve hiç susmazsa yani onu oyalayacak bir şey bulur alırım kendi almak istediğimden vazgeçerim.
cocuklarin istekleri hic bitmez benimkilerin ise hic bitmez ve herzaman yaptiklari seydir imkanim varsa aliyorum zaten alamadigim zaman da aglayip zirliyorlar yapicak bir sey yok o yuzden onlarla avm ye gitmeyi tercih etmiyorum yalniz gezmek benim icin buyk bir keyif oluyor o yuzden
aldığım şeyi bırakıp çocuğuma eşya alırım kırmam onu
aglasa da zirlasa da param olsa da almam.. bu cocugun doyumsuz olmasini saglar. ayrica her agladiginda alinacagini bilirse bu sefer her şeyde aglamaya baslayacak. almam yani.
ben çocuğumun mutlu olsun diye her istediğini almam. çünkü çocuk cebinizde para olsun yada olmasın ağlayarak her isteğini yaptırırsa her ağladığında onun isteğini şeyleri almaya kalksak bunu kendine huy edinir ve bişe gördüğünde hep ağlar. ben onun ağlamasına aldırış etmesem onun o hareketi belli bir süre sonra kendiliğindin sönecektir. bunun için bütün anne ve babalara sesleniyorum çocuğunuzun her istediği şeyleri almayın. sonu hiç iyi olmayan bir yola gider bu işin sonu salgılar
kendimi sorgularım.. ben bu çocuğu yetiştirirken nerede hata yaptım derim. neden bunu diyorum. ben iki çocuk yetiştirdim. ikisi de hareketli cıvıl cıvıl istekleri de olan çocuklardı. ama bunu çocuğa anlatış tarzınızdır sizi iyi kılan. hiç bir zaman ağlayarak bir şeyi elde etme yoluna gitmediler. onlara şimdi paramız yok oğlum derdim.. sonra tekrar geldiğimizde bakalım mı derdim.. ve onlarda hiç ellerinde istenilen her ne ise olmayan bir şey olamayacağından sessizce anneye babaya hak verirlerdi. çocukları arsız ve doyumsuz yetiştirmemektir esas olan.
çocuğunuz ağladı diye istediği bir şeyi yerine getirirseniz ağlamayı size silah olarak kullanır. şu anda çocuğum yok ama bir çocuğum olduğu zaman ona var ya da yok dediğim zaman durumu anlayacak şekilde yetiştirmeye çalışırım. istediği kadar ağlasın beni parmağında oynatmasına izin vermem ağlar ağlar susar nasıl olsa. alabileceğim bir durumda olsam zaten alırım o da bunu idrak etmek zorunda. ki cebimde param dahi olsa bu şekilde tutturarak isteklerini yaptırabileceğini inanan bir çocuğun varsa onu terbiye etmek için param olduğu halde istediğin şeyi o anda almam. bizler de her zaman varlık içinde yaşayan çocuklar olmadık ve yok denildiği zaman durmayı öğrendik. her istediğini yaparak şımartılan çocukların ileride hiçbir konuda önüne geçemezsiniz. en ufak bir isteğiniz ahi yerine getirmediğiniz zaman sizden kötüsü olmaz.o yüzden hiç durmaması ve ağlayarak istediklerini elde edebileceğine inanmaması için elinizden geleni yapmalısınız. bu şekilde davranırsanız eğer çocuğunuz sizi hiç bir ortamda zor durumda bırakmaz.
çocukalrın isteyecigi öyle çok pahalı şeyler yoktur aslında almışdougum mazleme varsa eger çok acil olmayanı bırakırdım yoksa alacagımı söyleyip oradan ayrılır ama illaki alırdım heves etmiş sonuçta çocuk
aldigim bir urunu birakip yerine cocugumun istedigini alirim veya magaza personelleriyle anlasip bir sekilde onu ordan alirim.
ama boyle bir utancida omur boyu unutamam. bu yuzden hedeflerim yuksek,hem esim hem cocuklarim icin ileride.
aldigim birseyi bırakıp yerine çocuğumun istediği şeyi alırım benim yaşamadıgim ne varsa şu hayatta bi tanecik oğlum yaşasin isterim