bizans’ta okul öncesi eğitim mevcut değildi. ilköğretim, 5 -9 yaş arası çocuklarda üç ya da dört yıllığına zorunlu olmadan isteğe bağlı olarak gerçekleştiriliyordu. ilköğretimden büyük ölçüde kilise sorumluydu ve amacı inançlı iyi hıristiyanlar yetiştirmekti. okuma kitabı olarak eski ve yeni ahit kullanılıyordu. ortaöğretimde ise ilköğretimin aksine dini değil laik bir eğitim, sholio tu grammatiku adı verilen okullarda veriliyordu. amacı devlet kurumlarında görev almak ve sosyal statü elde etmek isteyen kişilere yunancayı grameri ile öğretmekti. yükseköğretim ise atina, iskenderiye, beyrut, selanik, antakya ve istanbul’da veriliyordu. bu şehirlerin doğuda kalanları erken dönemde bizans’ın elinden çıktığından istanbul üniversite eğitiminin merkezi olmuştur. hukuk, felsefe, filoloji, ilahiyat ve tıp alanlarında istanbul’da yükseköğretim kurumları oluşturulmuştur.