lohusayken falan gerçekten de çok korkuyordum. gece evde tek kaldığında ya gece demeyelim de akşam diyelim. çünkü eşim akşam işten geliyor. ya ondan dolayı ama bazen gerçekten de evde kalmaktan korkuyorum o da lohusalıktan kalan psikolojik korku diyebilirim. yani arada bir korkarım devamlı korkan birisi değilim. zaten çoğunlukla akşama kadar evde tekim yani eşim 8.00 gibi geliyor. işte ondan sonra aşağı iniyor 10 gibi tekrar eve gelir. her gün olmasa da arada bir 10 gibi geliyor yani.
insan büyünce alışıyor yalnızlığa,korkuya 14 ten sonra korkmayı bıraktım dertlerden korkacak zamanmı kaldı karanlıktan.
benim karanlık fobim ve tek kalma korkum olduğu için yalnız kalma ve uyuma benim için büyük bir kâbus, bunalım diyebilirim.
23 yıl yalnız yaşadım yalnızlık güzeldir. neden korkacaksın ki zaten adı üzerinde yalnızsın kendinden mi korkacaksın.