işte bu dünyanın en berbat anı benim için. nasıl sakinleşeceğimi bilemem. 21 yıldır hayattayım hala da bilmiyorum ne yapsam yeterli gelmez çünkü. genelde yürüyüş yaparım imkanım varsa deniz kenarına giderim mümkünse de biriyle de giderim tabi dertleşirim vs ama dediğim gibi ne yapsam da yeterli gelmez yani yine gece gelip o yatağa yattığım zaman uyuyamam
çok üzüldüğünü bir durum da sakinleşmek için önce kendi içime kapanırım . yani salim kafayla düşünmek için yalnız kalmaya bulunduğum ortamdan uzaklaşmaya çalışırım . bu bana iyi gelir . düşünürüm analiz ederim bir karara ulaşır yada bir çözüm bulmaya çalışırım . sakin ol şeklinde telkinler de bulunurum veya motive etmeye çalışırım kendimi . karşı tarafa da hak vermeye çalışırım . karşılıklı düşünmeye çalışırım .
ağlarım içim açılır ağlamak ve gülmek kardeştir
genelde üzüldüğüm zaman ya oturup ağlıyorum ya da uyumaya çalışıyorum.
çok üzüldüğüm durumda sevgilimi ararım derdimi söylerim. oda beni güldürmek için elinden geleni yapar.
oğlumla ilgilenirim o zaman sakinleşirim oğlum bütün üzüntümü alır
baska seyler dusunmeye baslarim,veya manzarali bir ortam bulmaya calisirim,veya butun hirsimi arabamdan cikaririm.:)