evet çok şükür aile sevgisi alarak yetiştim bunun için aileme minnettarım . ne insanlar ne hayatlar yasiyor şükür etmek lazım.. ancak baba sevgisi konusunda biraz eksik kaldığımı söyleyebilirim . çünkü çocukluğumdan bu yana babamla vakit geçirmemiş olmak onu tam anlamıyla taniyamamış olmak beni üzmüştür. çok şükür babam sevgi dolu biridir ancak , şehir dışında çalıştığı için çocukluğumdan bu yana ondan uzak kalmış olmak beni hep üzmüş ve onu özlememe sebep olmuştur . tabiki insan buna alışıyor büyüdükçe . ancak bu durum icinizde ukte olarak kalıyor . sevgi eksikliği hissettiğiniz zamanlar yaşıyorsunuz . ben özellikle çocukluğumda babamı çok arardım onun sevgisine ilgisine muhtaç olurdum . insanın arkasında güçlü bir babanın olması bunu hissetmesi çok farklı bir duygu . babama karşı olan hislerim de hep bir eksiklik duyarım . onu hep çok seviyor ve hala çok özlüyorum . şimdi çocuk olsam onunla daha uzun zaman vakit geçirmek isterdim . ancak bu mümkün değil şimdi büyüdük ve o sevgiyi o özlemi hala içimde taşıyorum . sanırım hep taşıyacağım.
merhaba benim ailem ben 6 yasindayken ayrildilar malesef bizde malesef kardesmle koyde dedemlerde yasamaya basladik yasimiz kucuktu tam aile ile sevgisi olcak yasta piskolojimiz bozuldu saglikli okuyamadik teyzelerimiz analik yapti bize kardesimle herkez annesi veya babasi gelirken bizim boynumuz bukukdu bizi yetistirdiler okuttular adam ettiler ozman dusunmeyenler sonrasinda bize ulasmaya calistilar tam cocuklukda yanimizda olmayan simdik ne isterdiler bizden bizim icin bizi bu yasa getirenler onemliydi sol yanimizda kalbimizin atmadigini hissederdik oyle bir yoklukdu sevgisizlik ama kadermi diyelim yoksa gercekden imtihanmiydi simdik yas 32 2 kizim var bizim cektigimizi onlar cekmesin diye hayata 4 elle sariliyoruz insan basini yorganin altinda sessiz aglarken simdik benim cocuklarima uyurken oyle izlerim neden derseniz cunku biz oyle yatamadik hic hasret kalmisiz o yüzden insan o an içinde bisiler kipirdiyor dicem şu yaşadım ben bunu çok fena hala da var sevgi oyle bisi ki o yoksa dalı kırılmış bir ağaç gibisin ordan kurumaya başlarsınız..
cok sukur aile sevgisiyle buyudum her zaman sevgilerini ve desteklerini gosterdiler her zaman yanimda oldular allah onlari basimdan eksik etmesin
ben sadece biraz aile sevgisi alarak büyüdüm. babam fazla sevmedi beni yani bizimle pek ilgilenmedi. ben gelecekte sevdigimle evlendiğimde ailemi çok sevecem onlar için herşey yapacam. sadece onlarla ilginecem çocuklarımın derdini dinleyecem
aile sevgisi alarak büyümedim maalesef. babam hep başkalarını düşündü. annem desen belli bir yaşımıza kadar yanımızda değildi. ama ben kendi kendime bir söz verdim. allah nasip ederse ilerleyen zamanlarda kendime bir yuva kurabilirsem eşim olacak kişiye de ve doğacak olan çocuklarıma da sevgim sonsuz olacak..
sevgi dolu bir aile içinde büyüdüm. dozunda disiplinde vardı bu sevginin içinde.
aile sevgisi aile terbiyesi aile ahlakıyla birazda babamızın korkusu ile büyüdük baban anam biz e kimsenin kalbini korkmamayı haksızlık yapmmamayı hak yermeden haram yemeden iş ahlakıyla çalışıp helal lokma kazanmayı mgrrtti bize
ben tek çocuğum ve kardeşsiz büyüdüm çevremde çok kişi bana kardeşim olmadığı için şanslı olduğumu söyledi ama hep kardeşim olmasını isterdim kardeş sevgisini ve duygusunu yaşamadım hiç ayrıca genelde tek çocuk olanlar şimarık olarak bilinse de hiç de fazla şimarık değildim çocukken
ben babamdan hep korkarak büyüdüm çok severdi ama belli etmezdi hala da öyle beni çok seviyor ama belli etmiyor