nedense toplumlarda böyledir yaşarken kıymetini bilmediğimiz kişilerin kıymetini belki vefat ettikten sonra daha iyi anlıyoruz tabiki böyle olmak zorunda değil bu biraz karşılıklı şeyler bunlar size öenm veren birisine siz de önem verirsiniz
çünkü insanlar ellerindeyken hiçbir şeyin kıymetini bilmezler. ancak kaybettikten sonra değerleri anlaşılır. bu her zaman böyle olmuştur. genelde bunu sanatçılarımızın ölümünden sonra daha iyi görmüş oluruz. ölümün ardından herkes o kişinin iyiliği hakkında yorumlarda bulunur. o kişiyi över. bu her daim bunu gerektirir. hani bir söz vardır ya kör ölür badem gözlü olur, kel ölür sırma saçlı olur diye. bu da o misal aynı. değer veriyorsak kıymet biliyorsak bunu zamanında göstermeliyiz. zamanında sevgimizi hissettirmeliyiz. tabii eğer sonradan pişman olmak istemiyorsak. çünkü hayat pişman olmak için o kadar uzun bir süre değil. akşama kadar yaşamaya kimin garantisi olabilir ki? hiç kimsenin.
ölülerin öldükten sonra değil de anlaşıldığı için daha çok çiçek alırlar diye düşünüyorum özellikle yakın insanları tarafından çiçek alırlar çünkü yakın gördükleri insanlar onlara çok değer verdikleri için çiçekler getirir.
ölüler yaşayanlardan çok daha fazla çiçek alırlar çünkü insanlar hayatlarında ki kişilerin değerini ancak öldükten sonra anlayabilirler. ayaklarından tamamen gittikleri zaman bir daha ne yaparlarsa yapsınlar onları göremeyeceklerini onlarla zaman getiremeyeceklerini anladıkları zaman attı pişmanlığı yaşarlar. ve bir nebze olsun işlerini rahatlata bilmek için vicdan azabından kurtulabilmek için dirilerine götüremedikleri çiçeği ölülerine götürürler ve sürekli mezarlara çiçekler götürürler çiçekler dikerler. o yüzden burada yazacak da vicdanları rahatlatma çalışmalarıdır. ama mezarlara dikilen ya da götürülen 2 sap çiçekle orada yatan ölmüş olan kişinin içim rahatlamaz artık çok geçtir.
ölü insanlara değer verildiğini göstermen bşr nişanesidir çiçek. tüm cenazelere çiçek ya da çelenk gönderilir. bu durum ölmüş insanlara değer verildiğini, insanın değerli olduğu ifade edilir. ama dinimizde ne kadar yeri var onu tam olarak bilmiyorum. peygamber efendimizin döneminde böyle bşr uygulama var mı? açıkçası tam olarak bilmiyorum. ama genel olarak cenazelere çiçek gönderilir. hatta çiçekler mezarların üstüne konur. mezarlardan sonra üstüne çiçek dahi ekilir. hristiyan dünyasındaki cenazelerdede çiçek merasimleri bulunmaktadır. omlarda tabutlarımın üstüne çiçek koyarlar. onlarda ölmğş insana değer verdiklerini göstermek için çiçek bir nişane olarak verilir.
çünkü pişmanlık insanı en çok kahreden duygudur.
ölülere karşı hissedilebilen duygularının başında da pişmanlık geliyor maalesef.
dirilerin kıymeti genellikle ölmeden bilinmiyor. çiçek götürerek mezarlara insanlar bir nevi vicdanlarini rahatlatiyorlar.
oysa ki ağaç dikerler belki de onlara daha çok faydası dokunur.
değerleri ancak öldükten sonra bilinir bir çok sanatçı değerleri öldükten sonra bilindi onun için böyle olsa gerek