çok şımarık bir çocuktum bu yüzdende çok dayak yedim
aile yapısının bu konuda çok etkisi olduğunu düşünüyorum. ben aile yapısından dolayı çok uslu bir çocuktum. şımartılmadım başına savruk büyütülmedik. tabi bunun kişinin yapısıyla da alakası var ama eğitim evde başlar. söz dinlemeyen şımarık çocukların çoğu ailenin ilgisizliğinden kaynaklanıyor.
ben çok akıllı bir çocuktum hatta bebekken aşı olurken bile ağlamazmışım ve bana ne verirlerse yermişim.
ailemin akrabaların dediğine göre uslu bir çocukluk geçirmişim hiç öyle yaramazlık yapmamışım
bazen yaramaz bazende uslu çocuktum. ama genel olarak daha sakin olmuşumdur
sessiz sakin ice kapanik oldukca somurtkan mutsuz bir cocuktum degisimlere karsi asiri hassasiyetim ve fobim vardi.bir keresinde degil cok keresinde ilkokulda siram degistigi icin okula gitmemezlik servisim degistiginde bir hafta o servise binmemek gibi degisimlre asiri tepkilerim vardi.bir seye takar haftalarca aglardim.annem hep pollyanna masalini anlatirdi ama nafile oce kapaniklik karamsarlik liseye kadar pesimi birakmadi..liseden itibaren yavas yavas acilmis hayata degisik bakmaya baslamistim.en azindan artik siram degistiginde aglayip haftalarca okula gitmemezlik yapmiyordum kocaman yetiskin oldum artik ve o gunler tatli sert hep zihnimde..
aslında ben çok orantılı bir çocuktum. hani şu en baskınıdır diyemem ama yerine göre her duyguyu yaşamış ve aileme yaşatmışımdır. anneannemin bana özellikle üstüne basa basa anlattığı ve bu anlattığını destekleyen çok insan olduğu için bu iki özellikten bahsetmek istiyorum. aşırı bilmiş biriymişim .ama aşırı aşırı çocuğun aklına gelmeyecek şeyleri söylüyor soruyormuşum. bu sanırım merak duygumun asır bastığını gösteriyor.çünkü bir şeyleri öğrenmenin bilmenin yolu meraktan geçer zaten büyüdükçede bunu destekleyen aktiviteler kazandım. bunu geliştirmemi aileme borçluyum bana kalırsa. şişt pişt diyip susturmamışlar konuşmama ve fikirlerimi açıkça ifade edebilmeme izin vermişler ki bu konuda bir şekilde iyi olmuşum. diğer bir özelliğimse aşırı aşırı aşırı uykucu olmammış, oyuncaklarla oynarken oyuncakların arasında uyuyormuşum beni aramaya kalkıyorlarmış. bir defasında tuvalette uyumuştum 2 saat çıkmamıştım annemler delirmişti.o günü dün gibi hatırlıyorum. daha sonra arabada uymak hadi bunu çoğu çocuk yapmıştır ama bunlar gibi daha nicesi mevcut elimizde her neyse bu da böyle bir anımdır diyip sözü bitirmek istiyorum. okuyanlara bu kadar yazıyı sabırla okudukları için teşekkür ediyorum.
sessiz sakin çok kız arkadaşı olmayan kızlara karşı utangaç ve çekingen diğerleri gibi her teklif edildiğinde arabaya binip öğlen yemeği için bir yere gitmeyen dersleri diğerlerine nispeten kötü ama çokda tembel değil kendi çapımda benimde yaptığım yaramazlıklar olmuştu ama ailemi üzecek boyutta değil hiçbir zaman
yaramazdım biraz anem benim yuzumden kardeslerimi çok döverdi küçükken onun için şuan biraz vijdan yapiyom
ben çok aksi inat bir çocuktum beni bir yere götüremezlerdi kağıdan döner kaçardım okuldan bike kaç kez kaçmışlığım vardır. birde çok koskanç bir çocuktum ben . annem okula giderken cebime çerez koyardı arkadaşlarım isterdi hiçbirine vermezdim sizin evinizde yok mu derdim fenaydım yani
ben çok küsen bir çocuktum. her gün en az 5 defa küsüp saatlerce konuşmazdım. yemek yemezdim onun için çok zayıfladım zamanında. annem barışmak için bana para verirdi veya bazen domates verirdi. domatesi çok severdim günde 4-5 tane yerdim. dışarı çıkıp saatlerce gelmezdim çoğu zaman kaybolurdum ama bizi tüm semt tanıdığı için direkt bi komşuya sorup evi buluyordum. muhallebi çok severdim. bilirsiniz izmirde eskiden muhallebiciler, turşu suyu satanlar vardı. çok güzel zamanlardı. onun dışında sabahları boyoz aldırırdım anneme. yaramaz çocuk değildim aksine misafirlikte çok sessiz dururdum bu yüzden misafirler beni çok severdi kimse benden nefret edemezdi çok masumdum çünkü. hala da öyle olduğuma inanırım
sessiz sakin bir çocuktum. özellikle uslu ve usuldum diyebilirim.
çok yaramaz bir çocuktum.herkes bana erkek fatma derdi.çok güzel bir çocukluk dönemi yaşadım.
ben çoçuklugumu çok özlüyorum ya böyle günleri göreceğimi bilseydım çoçuklugu doya doya yaşardım ne yaramazdım ne canlar yakardım be eyy gidi günlerr zaman su gibi akmış gitmiş ya ağlıyorum resmenn ilk okul zamanına kadar dışardan eve girmezdim eve ağlayarak girermişim heyt kanımız hızlı akıyor ya sonra okul başladı etti zorla okula gidiyordum her tenefüs deli gibi birbirimizi döverdik kavga ederdik ama çok güzel günlerdi yaa özlüyorum o günleri lise zamanları ise çok daha hızlıydı kanımız kaynıyor her kızla beraberiz yaşıyoruz hayatımızı hersey on numara güzel zamanlardı her çoçuk hayutını kavrayarak eglenerek yaşamalı bencee deneyin yaşayın..
bende çok şımarık bi çocukmuş ya valla öyle diyorlar
ben çok akıllı çok saf bir çocuktum.herkes bu yanimdan faydalanmaya çalışırdı.iyi cocuk old herzaman.annem babam benimle gurur duyardı.çocukken arkadaslarimla kavga ettigimde ben haklı olsam bile hep alttan alirdim kimsenin kalbini kirmazdim.çocuklugum boyunca hiç yaramazlik yapmadım.annemi babami uzecek seyler yapmadim. yedi yaşımdan sonrasini hatirliyorum zaten.ama annem hep sen cok uslu bir cocuktun der.kimsenin kalbini kirmamaya calisirdim.çocukca akillarim vardi tabiki.televizyonda ne gorsem aynisi olmak isterdim.boyle bir cocuktum.ögretmenim bile benimle gurur duyardı.mesela halalarim benim yanimda annem hakkinda cok kotu seyler soylerdi.ben onlarin soylediklerini sırf kavga etmesinler diye anneme soylemezdim.cocuktum ama yinede boyle seyleri dusunebiliyordum.bazen bana sen buyuklerden bile daha akilli hareket edip daha saygili sevgili davraniyosun derlerdi.benim çocuklugum cok farkliydi.çocuktum ama sanki yetişkin bir insan gibiydim.ama keşke birazcık yaramazliklar yapsaymışım.enazından cocuklarima bende şu yaramazliklari yaptim diye anılarımı anlatabilirdim
bu bende donem donem degisti.
okula baslamadan once yaramaz :)
ilkokulda uslu.
ilkokul sonlarin da haylaz.
lise de ise komple ofsayt :d
ben aslında çok sevecen hiç yaramaz olmayan uysal bir çocuk sayılırım ama aile büyükleri aksini söylüyor bir dakika yerinde durmaz aşırı derece de yaramazlık yaptığımı söylerler hep hani bir laf var 7 sinde neyse 70.de de odur diye ben anlamadım
evet guzel bır soru ben cok yaramazmısım oyle soyluyor annem 35 yasındayım kızlar yaramazlık yaptıgında kızdıgımda senın cocuklugun nasıldı bılıyormusun dedım dedık dıyordun kımseden cekınmıyordun dıyo herzaman baana yaramazlıgımı hatırlatıyor
cocukken sessiz dim ama cok cok yaramazdim disarida oynamayi severdim annem beni eve zorla sokardi