uyurgezer bir arkadaşım var. çocukluktan beri kullandığı ilaçların da etkisiyle çocukluğundan beri süregelen bir rahatsızlık. bir keresinde köydeki evimize bir grup arkadaş gecelemeye gitmiştik, içlerinden birkaçı bunu bilmiyordu, ertesi gün, neden bizi aynı odada yatırdın ya gece kalkıp bizi kesseydi bu herif falan diye geyiği dönmüştü.
uyur gezer oldugunu soyleyen tanidiklarim oldu fakat ne kadar dogrudur bilemem
uyur gezer bir tanıdııgm yok ama uyur konuşur bir arkadaşım vardı
evet tanıdığım biri var. o kişi abim ....
ben varım yalnız şimdi değil
çocukken defalarca uyuduğum yerde uyanmadığım olurdu uyandıgımda korkardim beni kim getirdi buraya diye
birgün abim takip etmiş uyumamis ve uyur gezer olduğum anlaşıldı
fakat tedavi edilecek hastalık değil de daha çok espri konusu oldu bu bizim evde ve kimse önem vermedi
bi doktora götüren de olmadı ne ara nasıl bıraktım bende bilmiyorum geçti zamanla
şimdi de trikotilomani hastasıyım ve tabi o zamandan miras kalmış kendimi önemsememek ölümcül birsey olmadıkça doktora filan gittiğimiz yok
kendim yenmeye çalışıyorum yolmayi bıraktım kırmaya geçtim şimdilik
sol elimi sürekli meşgul etmeye çalışıyorum birseylerle umarım ilerlemez
eski zamanlarda akrabalarımızdan biri uyurgezerdi. bazen geceleri kalkıp bir yerlerde yürüdüğünü görüyordum.
uyur gezer bir tanıdığım yok ama bir insanın gecede uyurgezer olması sıkıntılı bir durumdur.
üniversitede yurtta oda arkadaşım uyur gezerdi. gerçekten ara sıra yok olurdu. bir defa merdivenden düşecekken ben tutmuştum. sabah söyleyince hatırlamıyorum derdi.