atasözünün cümlelerinden anladığım kadarıyla o ana kadar alışmadığı bir mevkiye getirilen ya da ehliyeti olmadığı halde kendisine belli başlı imkanlar verilen insanların bunu kaldıramayarak halk arasındaki deyimle havaya girmesi ve o makam ve imkanın hakkını verememesi kibirli davranışlar sergilemesi anlamında bir atasözüdür
abdal hep yaya gittiği için at çok büyük bir lükstür ee abdalda ata bindiğinde kendince sosyeteden oldugunu beyliğe terfi ettiğini düşünür