her ne kadar anlaşılma olduğu gibi bir genel ön yargı varsa da oğuz atay'ın kitaplarının çok güzel olduğunu düşünüyorum. tehlikeli oyunlar en sevdiğim romanlardan biridir, romandaki karakterin iç dünyasını bir o kadar özgün ve tam bir "atay" diliyle anlatmıştır. romanı okurken roman karakterinin karanlık dünyasının içinde bulursunuz kendinizi. sıradışı benzetmelerle yaratıcı kinayelerle doludur kitap. her oğuz atay kitabı da az çok böyledir aslında. o kendine özgü bir dil ve okuyucu kitlesi yaratmıştır ve bu sebeple belki de herkes anlayamaz. onun dilini çözümleyebilmek için yaratıcı bir edebi zekaya sahip olmanız gerekebilir. oğuz ataydan sonra geleceğim bir diğer yazar da stefan zweıg. bilinmeyen bir kadının mektubu ve satranç isimli eserlerini okudum. bu iki eser de son derece açık ve akıcıdır. zaten ince kitaplardır ve okuduğunuzda tadı damağınızda kalacaktır. satrancın sıradışı olay örgüsü ve kurgusu hayal dünyanızda bir ziyafet çekmenize, bilinmeyen bir kadının mektubunda kadının çaresizliği ve sonsyz tutkulu aşkı, fedakarlığı, gücü duygusal dünyanızı renklendirir ve sık sık empati yapmanıza sebep olur. bir başka yazar ise dostoyevski. hepimiz onu suç ve ceza romanı ile tanırız bu enfes roman önce polisiye sonra ise psikolojik roman olarak tanımlanmıştır. yazar kitaptaki karakter raskolnikovun suç işlemeden önceki soğukkanlılığını ve cinayetten sonraki buhranlı bunaltıcı kaygılı fakat belli etmemeye çalışan halini son derece iyi anlatmıştır. dostoyevskinin romanları bununla da sınırlı kalmaz "yeraltından notlar" kitabını hayatının en depresif ve yitik döneminde yazan yazar bana göre okuyucuya dünyasını ve kafasının içindekileri en çok bu romanda aktarmıştır. dostoyevskiyi tanımak isteyen bir insan bu kitabı okuyabilir. fakat dostoyevskinin bu romanı da oğuz atayda olduğu gibi çol açık seçik olmakdan keza derin anlamları olan ve herkesçe anlaşılamayan cümlelerle yazılmıştır. oğuz atayın da en sevdiği yazar dostoyevskidir belki de birbirlerine benzeme sebeplerinden biri oğuz atayın dostoyevskiyi çok okumuş ve onun gibi bir edebi dile sahip oluşudur.