bunu göze alarak kitaplarımı kimseye vermiyorum paylaşım da bulunmuyorum çünkü değerli bir eşyama kimse benim gibi gözü gibi bakamaz bu yüzden ihtimalleri her zaman göz önünde bulundurularak hareket ediyorum, nazım hikmet ran'ın kaleme aldığı kitaplarım var benim en güzel yere koyuyorum evimde.kitaplarımı paylaşsam biriyle ve dönüşünde geri alamasam, çok kızgın bir halde konuşurdum ve darılırdım bir zaman diliminde.kitap kokusu hayat kokusu demek, kimse hayatından olmak istemez çünkü kitap en iyi dost.
bir arkadaşım bir kitap almıştı ve bir daha getirmemişti ondan sonra kimseye kitap vermedim.
kitabımı okumak için alıp geri getirmeyene sinirleniyorum ve bir daha ödünç kitap vermiyorum. kitap okuduğumu bile söylemiyorum.
kitaplarım dediğiniz gibi birkaç kez gelmedi. alan kişiden ne kadar geri istediysem kitaplarımın bir kısmı geldi bie kısmı gelmedi. gelmeyen kitaplarımı da utanmadan köye götürdük orada kaldı dediler. o günden sonra kimseye kitap vermedim kuzenim dışında. ve hediye olarak verdiğim kitaplar dışında. belki herkes aynı olmayabilir ama bir laf vardır ya kurunun yanında yaşta yanar diye. işte o misal...