hayatta acılar ve gelgitler olmasaydı eğer insanlar sevdiklerinin ve mutlu oldukları şeylerin değerini bilmezlerdi. hiç kimse hiçbir şeyden mutlu olmazdı daha sıkıcı ve rutin bir hale dönüşürdü hayat. mesela sevdiklerimizi kaybettiğimizde diğer sevdiklerimize dört elle sarılırız çünkü onları da kaybetmekten korkarız. o yüzden yaşadığımız acılar bize hem kıymet bilmeyi hem de olgunlaşmayı öğretir.