evet ben katılıyorum bu söze. insanlar unutmak için tasarlanmış bir beyne sahip ki unutmaşak yaşamak çok zor olurdu. beraber yaşanmışlıklar iliskilerimizi güzel kılar. yanımızda olmayan kişiyi de unuturuz yavaş yavaş çünkü anı birikteremeyiz.
evet malesef ki ancak çok sevmişsen bir kez görmen ırağı ırmak eder :)
tam ırak olmasa bile gördüğünüzde olduğu kadar yakınınızda olmaz en azından. şöyle bilimsel bir gerçeklik de var ki tekrar etmeyen şeyi beyin unutur. bunu ister bir olay üzerinden düşünün ister bir ders üzerinden isterseniz de bir kişi üzerinden ama bu böyle. siz uğruna öldüğünüz insanı bile hiç görmezseniz unutabilirsiniz ya da eskisi kadar bağlı olmazsınız. hayatın bir algoritması vardır. sizi her zaman durağan bir şekilde bırakmaz her zaman başımızdan olatlar ve değişiklikler geçer. yeni olan bir olayı beyin en ön sıraya alır ve bir önceki olay da onun arkasında kalır. atıyorum sabah kalktınız annenizle konuştunu sonra bakkala gitmeye karar verdiniz ve evden çıkıp bakkala giderken ilk okul arkadaşınızı gördünüz. beyin önce uyanmayı onun üzerine annenizle olan konuşmayı onun üzerine bakkala gitmenizi onun üzerine de arkadaşınızı dosyalar. en son en üstte kalan dosya en son dosyadır. şimdi bilinç bu şekilde çalışınca siz gözden ırak olanı görmediğiniz süre zarfında beynınız onun üzerine bir sürü daha dosyalama yapıyor ve unutuyorsunuz. ama siz bu süre zarfında sürekli onu düşünür onu arar onu sosyal medyadan takip ederseniz beynınızın dosyaları arasına onunla ilgili olan biçok dosya daha kaydedersiniz. aşk acısı çeken ve eski sevgilisini unutamayan insanların da en büyük zaafiyeti budur, mutlaka telefonlarında anıları ve mesajları saklarkar üstelik açıp açıp bakarak akıllarında bu kişiyi taze tutarlar
evet bence de gözden ırak olan gönülden de ırak olur. çünkü göz görmez gönül de katlanır ama gözün gördüğüne gönül katlanamaz sürekli aklımıza gelir ve bize hatırlatır kendisini.mesela uzaktaki biriyle sevgili olsak ayrılsak unutmamız daha çabuk olur.ama yakınımızda ki biriyle sevgili olup ayrıldığımız da unutmamız çok zor olur . çünkü sürekli görürüz ve anılar hatıralar aklımıza gelir . bu şekilde de unutma neredeyse imkansız hale gelir.
aynen en sevdiğin insanlarla en yakın arkadaşlarınla bile bir yıl ayrı kalsan hemen araya soğukluk girer uzaklaşma olur bir müddet sonra arayıp sormalar azalır.
gözden ırak olan ilk başta seni unutmayacağım, işte sosyal ağlar var, telefonlar var, teknoloji çağındayız gibi masalların ardına sığınsa da, gün gelir, araya zaman girer, insanların günlük koşuşturmaları ve yeni edindikleri çevreler girer ve zamanla geride bırakılan unutulur gider.
bu herkes için gerçek olandır. zaman, zaman her şeyin ilacıdır boşuna demiyorlar.
bence gözden irak gönülden de irak olur atalarımız boşuna soylememis insan birini görmeye görmeye gerçekten unutabiliyo bu insanın ensevdigi de olsun aşık oldugu da olsun mesela bir yakını ölen kimse ne zamana kadar dusunuyor ki belli bi zaman sonra dünya telaşına kapilmiyomi buda bi nevi onun gibi başka şehirde gitse görmeye görmeye insan alisiyo ben de alistim
gözden ırak olan gönülden de ırak olur çünkü görmeye görmeye alışırsın görmedikçe unutursun görmedikçe aklına gelmez bu yüzden gözden ırak olan gönülden de ırak olur görmeyince sevemezsin sanaldan sevgi olmaz bu herkes için böyledir bir insan başka bir insanı eğer uzaktaysa gerçek anlamıyla sevemez bu yüzden de atalarımız bu atasözünün söylemiştir uzak olanı görmedikçe unuttuğumuz için aklımıza gelmediği için bir süre sonra gözden ırak kaldığı için gönülden de ırak kalır.