ülke parsel parsel yabancılara satıldı.
10 yıl sonra ülkede topagımız kalırsa iyi.
dede ile torunu bir yerde oturmuş sohbet ederlerken, önlerinde biri siyah biri beyaz iki köpek boğuşmaya başlamışlar. işte insan da böyledir evladım, beyaz iyiliği, siyah da kötülüğü temsil eder ve içimizdeki bu savaş hep sürecektir, demiş. torun sormuş heyecanla, peki dede hangisi kazanacak? dedesi; hangisini beslersen güçlü olur ve o kazanır, demiş. cemil meriç; bu ülkede sağcı solcu yoktur, namuslular ve namussuzlar vardır, der. namuslular daha çok çalışır, birbirine yardımcı olur ve cesur olursa, benim ülkem de daha güzel bir ülke olacaktır.
10 yıl sonrasını öngörecek kadar tecrübe sahibi değilim ama iki ay sonra ekonomik kriz saklanamayacak bir hale gelecek ve enflasyon canavarı tekrar hortlayacak. işten çıkarmalar oldukça artacak. zamanında köyden kente göç edenler yavaş yavaş kentten köye göçmeye başlayacak çünkü yaşam şartları ağırlaşacak.
tabi sadece maddi sonuçlar değil, maddi bunalım yüzünden, şiddet ve bir çok suç içeren davranış artacak, sokaklar daha güvensiz bir hal alacak, muhtemelen canımıza, malımıza kasıt artacak.
işverenler ucuz iş gücünü yani suriye'lileri tercih edecek ve bu da çatışmaların başlangıcını fitilleyecek, ayrımcılık ve bölünme artınca iç savaş kaçınılmaz bir son olacak.
bunu çoğu ekonomist dile getiriyor, ben sadece bazı yaşadığımız gerçeklerle harmanladım. umarım olmaz ve her şey bir an önce yoluna girer.
on yıl sonra ülkeyi yerinde bulursak ona şükredelim. bu şekilde devam ederse gidişat hiç iyi görünmüyor.
muhtemelen iç savaş yaşayan bir ülke olacagız. şeriat ilan edilmesi de muhtemel ben polyana olamıyorum özür dilerim.
yaşanmaz bi yer olacagı konusunda bir süphem yok