yalan soyleyen kişiyi gecerli bir savunmasi varsa gercekten yalan soylemek zorunda oldugunu anlarsam onu affedebilirim.sonuçta hangimiz yalan soylemedikki.affetmek allaha mahsustur
söylediği yalana göre değişir. ciddi konuda büyük bir yalan söylemişse hayatımda yeri yoktur. ancak küçük diyebileceğim bir yalan söylerse affederim ancak ona eskisi gibi güvenmem , hayatım hakkında çok şey paylaşmam. bir kere kırılınca güven eskisi gibi olamam.
yani bu durum o anki düşüncelerine göre değişir. durumdan duruma da değişiklik gösterebilir.o kişiyi ciddi bir durumda yalan söylüyor ise onu asla affetmem ben onunla arkadaşlık veya kardeşlik bağlarını keser hayatım ama diğer bir yandan onu anlamaya çalışırım ve zorunda kaldı ise onu affederim bir daha yapmamasını isterim ve onu affederim.diğer bir yandan konu ciddi ise affetmem ve hayatımdan silerim onu.son olarak konu ciddi değil eğlence amaçlı ise hiç takmam bile konuşmaya devam ederim.
affetmek istesemde hazmedemem güvenemem her davranısında yalan ararım
söylenilen yalana bağlıdır.şuan burada asla affetmem diyemem yalanı söyleyenin kim olduğu da önemli ailenden biri bana yalan söylese bence affedebilirim .ama belki çok değer verdiğin bir arkadaşım bana yalan söylese affetmeyebilirimde.insanın o anki ruh haline bağlı.
hangi şartlar altında ve neden yalan söylediğini iyice bir irdeler, makul bir açıklama getirebilirse elbette affederim. tabi şu hayatta asla affedilmez şeyler var ama yalan bunlardan biri değil. karşımdaki insanın niyetini sorgularım ben. ve birinden uzaklaşıyorsam bunun bir tek sebebi olmaz. muhtemelen artık gözümde eksileri artılarını sollamış insandır uzaklaştığım kişi. bu yüzden bazı yalanlar niyet kötü değilse affedilebilir.
bu konuda pembe yalan beyaz yalan dediğimiz kavramlar ortaya çıkıyor biri bana yalan söylediyse ve ben bunu öğrendiysem öncelikle neden yalan söylediğini sorarım verdiği cevaba göre de bir karar veririm eğer gerçekten geçerli bir sebebi varsa bu bir mecburiyet veya zorunluluksa yine kızarım hatta bozulurum evet ama affederim ama eğer söylediği yalanın nedenini toparlayacak hiçbir şey söyleyemiyorsa keyfinden yalan söylemişse bu sayede arkamdan iş çevirmişse ufak bir şey bile olsa asla affetmem bunu büyük konuşmak gibi görebilir insanlar ama herkesin hayatta sınırları vardır illa ki benim de sınırım bu istesem de affedemem yani olayın durumuna göre değişir
yalan söyleyen kişiye evet affederim. sonuçta hatasız kul olmaz. o yüzden yalan söyleyen birini affeder ve bir daha bana yalan söylememesi gerektiğini söylerim. empati kurmasını ve benim de ona aynı şekilde yaptığım da mutlu olabileceğini ya da olamayacağını sorarım.
daha sonra bana yalan söylemeye devam ediyorsa bir ya da iki kez belki yine affedebilirim ama bunu sürekli alışkanlık haline getirdiyse affetmem. çünkü sonuçta aptal değiliz bizi aptal yerine koyarak kandırmaya çalışıyor ve bu şekilde yaptığı için artık hayatımda olmaması gerektiğini söylerim. ve artık affetmem.