geçen günde aşağıda beslediğim kedilerimden birini köpek parçalamış annemin gözü önünde iyi ki benim önümde olmadı yoksa ben kaldıramazdım tabi öldüğü için çok üzgünüm ama köpekte bir hayvan akılları ermiyor ki.
bir gün eve geldiğimde muhabbet kuşumun sesi çıkmıyordu tülü vardı yemek falan yiyor sandım daha sonra hala ses gelmediğini fark edince kafesinin yanına gittim.yerde kuyruğundan birkaç tane tüyün koptuğunu gördüm hala nereye sıkıştırıp tüylerinin koparmış anlamadım ama kafesin her tarafı kan içindeydi onu öyle yerde titreyerek görünce içim gitmişti.hemen bakkala gidip bebek aspirini aldım.suyla karıştırdım ve şırınga yardımıyla rıfkı'ya içirdim daha sonra yarasına batikon sürdüm allah'a şükürler olsun 3-4 güne iyileşti.tabi ben rıfkı'ya ilaç falan içiririken ağlayarak içiriyordum çok kötü bir gündü çok şükür atlattık hala yaşıyor rıfkı'm şuan 3 yaşında.
ah ah yaramı deştiniz neler hissetmedim ki çok içim yandı gerçekten hemde bir değil defalarca keybettim onları umarım beni görüyorlardır hislerimi duyuyorlardır şuan onların arkasından güznlerece ağladım onları çok özledim ama geri getiremedim malesef çok üzüldüm hemde çok eskiden kuş gribi çıkmıştı herkesin tavuklarını alıp öldürüyorlar gömüyorlardı bizde o aralar köyde yaşıyorduk baktım bi araba geldi içinden birileri çıktı evin karşısında bü tepe vardı orda yol geçiyordu adamlar o yola doğru gidip tepede koca bir mezar açarcasına kazmaya başladılar bizde anlam veremedik sonra baktım ev ev dolaşıp tavukları toplamaya başladılar kuş geibi var öleceksiniz diye millette mecbur ne desin korkudan tek tek tavuklarını verdiler baktım sırayla torbalara kuyup koyup o açtıkları toplu katliam mezarına atıldılar kimileri diri diri atıldı kimileri de başını kesip öyle attı bizim de o ara 13 tavuğumuz falan vardı bi tane de benim tavuğum vardı daha tam büyümemişti küçücüktü daha yeni yeni küçük yumurta yapıyordu sonra annemlerde dedi madem hasta bizde verelim diye ben çok üzüldüm hemen o anda kendi kuşumu alıp elbisemin içinde sakladım kimse onu almasın diye sonra annemler tam onları götürürken benim kuşumda ses çıkardı elbisemin altından duyuldu sesi annem fark etti sakladığımı bana kızdı o hasta olabilir ver alsınlar diye bende kibe kadar direttiysemde nafile işe yaramadı annem zorla benden aldı tavuğumu ben onu çok seviyordum nasıl apladım nasıl üzüldüm anlatamam günlerce unutamadım onu keşke onu daha iyi saklayabilseydim
evde beslemesem de sokakta baktığım yemek yerken kalanları götürüp verdiğim ve çok sevdiğim bir kediyi kaybettim. maalesef o gün kendime gelemedim çok üzülmüştüm. hayvanlar gerçekten insanları anlıyor ama bizler neden onlara hak ettikleri önemi veremiyoruz. arabalar sokakta biraz daha yavaş gitse belki de hala yaşayacaktı yavruları olacaktı ama bir dikkatsiz insan tarafından maalesef kaybettim. umarım kimse böyle bir acıyı yaşamaz gerçekten çok üzücü bir olay.
muhabbet kuşum öldü. çok üzüldüm. duygu patlaması yasadım resmen
kedim öldü cok seviyodum kardesim gibi ama öldü kader