amacımız hayatta kalmak. bu kolay bir şey değildi aslında son asırda kolay hale geldi. beslenme, barınma ve giyinme ihtiyaçlarımız hızlı üretimler ile pek çoğumuzu rahatlıkla hayatta tutacak kadar var. eskiden ısınmak için odun bulmamız gerekiyordu, odunları sobaya uygun şekilde kesmek gerekiyordu, her gün iki üç defa odun kovasının doldurup sobaya atmamız gerekiyordu ancak şu an sadece bir vanayı çevirerek ısınma ihtiyacımızı karşılıyoruz. bütün ihtiyaçlarımızı gelişen dünyada daha hızlı daha basit çözmeye çalıştık. ticarette bile internetten bir kaç tıklama ile ürün alıp satabiliyoruz. tüm bunları değerlendirdiğimizde çok büyük bir boş zamanımız kalıyor. bu boş zaman insanın amacının yaşamak olduğunu unutturuyor sanki her halükarda yaşayacakmışız gibi. kısacası gelişen dünya bizi amaç sorgulamasına itiyor ancak şunu unutmamak gerekir ki en büyük işimiz ve amacımız her zaman yaşamaktır.
allaha ibadet ermek için, güzel bir yaşam sürmek için.
bu dünyaya allaha ibadet etmek için geldik hatta bir ayette şöyle diyor ben onları bana kulluk etsinler diye yarattım diyor
ben bu hayatın amacını henüz tam anlamıyla çözdüğümü söyleyemem, içinde bir çok gizem barındıran hayatı tamamen çözdüğüne inanan pek az insan vardır.
bu dünyaya allah'a ibadet etmek için geldik. cenneti haketmek için geldik.
hayatta herseyin bir amacı var. amacsız hiç birşey yoktu. mutlaka bizlerinde bir amacı vardır ve olmalıdır. amacsız hiç bir insan evladı yoktur amac hiç bir zaman bitmez hayat biter amaclar bitmez