tasavvuf ekolleri içinde daha sonraları 'çeştiyye' olarak kurumsallaşmış, talebelerine (müridlerine) kendi manevi yolculuğunu (seyr-i sülûk) tarif ve talim ettirdiği ve bu usulle onların manevi olgunluğa erişmelerini sağladığı 'özgün' yoldur.