hatırladıkca duygulandıran şeyler nelerdir?

herkesi duygulandıran hatıralar vardır. mesela ben ne zaman en sevdiğim filmi izlesem ağlarım çok duygulanırım. o filmi kimle izlediğim aklıma gelir daha da duygulanırım. kaybettiğim sevdiklerim aklıma geldikçe üzülürüm. çok özlediğim ailemin fotoğraflarını gördükçe duygulanırım. bazen bir fotoğraf, bazen bir oyuncak, bazen bir müzik beni duygulandırır. bana göre hatıralar çok değerlidir. bizim yaşantımızın ve yaşantımızdaki her yaşanmışlığın şahididir. herkesin hatırladıkça duygulandığı anları vardır.

beni bir film bile eski zamanlara götürmeye yetiyor. mesela en yakın arkadaşlarımla en zor zamanlarda gittiğimiz sinema filmleri oynadığı zaman ben duygulanıyorum veya bir fotoğraf beni o günün çekildiği nadide zamanlara götürüyor. yanımdayken kıymetini bilmediğim kaybedince de çok üzüldüğüm insanların olduğu zamanlara. mesela ben küçükken piknik marka bisküvi vardı. canım rahmetli dedeciğim para verirdi. mahalle bakkalları vardı tabi o zamanlar. bana bir tane piknik bisküvi alın üzerinden artan paraya da istediğinizi alın derdi. biz tabi çocukluk ne kadar kalırsa para bitirene kadar alırdık. cips, çikolata, meyve suyu v.s. paramız neye yeterse işte. bu yüzden çok severdik. o günler hala aklıma geldikçe duygulanırım. hem de çok özlerim onu. ama maalesef ölümünün üzerinden 13 yıl geçti. anıları hala daha dün gibi durur zihnimin bir köşesinde. bir gün ya unutursam diye çok ama çok korkuyorum. allah sevdiklerimizi yanı başımızdan eksik etmesin hiç. yoksa onların ölümü çok zor.

hatırladıkça duygulandım anılarım vardır evet özellikle bulunduğum evden çıktığım zaman çok duygulanmıştım. yani çıkmak zorunda kalmıştık ailecek senelerdir o evde oturuyorduk ama bazı sorunlar sıkıntılar yüzünden evimizi satmak durumunda kalmıştık . evimizden çıkarken de bazı sorunlar yaşamıştık ve çok duygulanmışımdır o anlar. gerek evden çıkarken gerek taşıdığımız yerde yaşanan sorunlardan dolayı duhulandığım çok an olmuötu.

insanın gecmiste sevdigi insanlar ile yasadıklarını hatırlaması o insani hüzünlendirir.ayrica bir yakını ölmüsse onu hatırlamakta o insani huzunlendirmeye yol acacak sebeblerdendir.

geçmite kalan güzel anılar çocukluğumuz lise yıllarını düşündükçe duygulanırız

eski anılar yada düzelteyim mutlu olduğumuz hayatlarımız geleceğimiz için endişe duymadığımız zamanlar.

lisedeyken durumumuz çok iyi değildi. okuduğum okul genelde zengin ailelerinin çocuklarının okuluydu. bir gün okuldayken cepte yine 5 lira bile yok. arkadaşlarla oturuyoruz her zaman ki gibi. aman allah'ım bir kız ama öyle böyle değil. kıvır kıvır saçlar muhteşem bir endam simsiyah göz bembeyaz bir ten. gözgöze geldik. neye uğradığımı şaşırdım. birkaç gün kendime gelemedim. bakışıyoruz ama sadece o kadar. bir gün baktım yalnız. neyse cesaretimi toplayıp gittim yanına. ismini sordum. utandı yanakları kıpkırmızı oldu. diğerleri gibi değildi. bir başkaydı.(anlatırken yine gözümün önüne geldi.) konuşamadı. diğer teneffüs yine yanına gitmek istedim ama korktum. aradan bir kaç gün geçti ümidimi kesmiştim. yanında sürekli bir erkek görüyordum.neyse ufak bir kovuşturma yaptım.kuzeniymiş. nasıl bir oh çektim var ya. kimin nesi kimin fesi bu güzel. kantinde oturuyorum yine çocuklarla. ders zili çaldı. bizimkiler hadi gidiyoruz dedi. ben biraz daha oturmak istedim. aklımda o güzel. neyse biri sırtıma vurdu bir baktım o. allahım elim ayağım titriyor. bu nasıl bir heyecan. nasılsın dedi. tanımadığın bir insana nasılsın. o da heyecanlı benim gibi. ama hayatımda aldığım en güzel soru cümlesi. iyiyim dedim. senin ismin ne. dialogun saçmalığına bakar mısın. öküz nezaketen sor sen nasılsın. güldü. kızın ismini de öğrenmişim zaten. neyse o muhteşem ses tonuyla zeynep ben dedi. kızla bildiğin tokalaşdım o heyecanla. kız da kaldı öyle. neyse oturup sohbet ettik. sohbet dediysem konuşma yok içinde. normalde çekingen insan değilim o da öyle. ama yere bakıyor sadece. dedim bu kız o kız. neyse randevu aldım. haftasonu okul yanı park. zaman geçmedi. günler bitmiyor. neyse bizim ahmet geldi yanıma. abi maç. dedim ne maçı. turnuva. neyse okul çıkışı ilk maç. okulun yanındaki halıdahada. hayattaki en büyük tutkum top. onu bile unutmuşum. neyse maça başladık. 8-3 gerideyiz. bizim takım bir kişi eksik bildiğin. oynamasam daha iyi. gözüm benim kıvırcığımı arıyor. yok ortada.tam ümidi kestim. neyse bir baktım geldi. böyle bir doping türü yok.sanırsın barcelona orta sahası girmiş içime. 3 gol 2 asist yaptım bir baktım maç bitti. 10_8 yenildik. bizim takım bana sövüyor. niye maçta en başta böyle oynamadın.haklılar. nasıl anlatayım bir ton ergene olayı. neyse herkes çıktı. bir baktım o oturmuş tribünde. vaktin var mı dedi. olmaz mı güzelim senin için tüm saatler geriye alınır dedim içimden. tabiki dedim dışımdan. ne hayal ediyordum. en güzel gömleği giyip en güzel saç tasarımımla yanına gidecektim. leş gibi yanına gittim. oturduk saatlerce bir baktım akşam olmuş. yürüyerek eve bıraktım. kendim eve vardığımda saat 10.babam bildiğin üfledi. ama umrumda mı. tabiki değil. zaman geçti aynı üniversiteye gittik 2. yılımız kanser olduğunu öğrendim. film gibi.onunla ilgili sayfalarca yazarım. ama şuan devam edemeyecem.

ben çocukluğumu çocukluk ortamimi arkadaşlarımı. ilk okul ve orta okuldaki arkadaşlarımı zaten ilk okul ve orta okul arkadaşlarım aynıydı öğretmenlerini hatırladıklarım duygulandım keşke hep çocuk kalsaydım derim çocukken de büyümek isterdim ama gerçekten büyümek hicde güzel birşey değilmiş.

geçmişte geçen anılar fotoğraflar yaşadığımız mutlu yada mutsuz tüm anılar insanları duygulandıran olaylardır

çocukluğum, gençliğim okul yaşantım...

geçmişte yaşadığımız güzel ve bizi etkileyen olaylar

geçmişe yönelik hayatlar güzel romantik anlar