hayır katılmıyorum.bu söz çok mantıksız.
hayır kesinlikle katılmıyorum bu söze. bu söz gerçekten çok yanlış söylenmiş bir söz bu atalarımızın da ne dediği belli olmuyor baze deyimlerde atasözlerin de. bu şiddet içerikli bir kelime ve insanı teşvik eden yani kışkırtan bir sözcük tabiki şiddeti onaylamıyorum ve de doğru bulmuyorum. kızınız eğer birşey istiyorsa onu dövse izde sövseniz de tutamazsınız yani insan bu şekilde engelleyemez karşısındaki insanı bu örnek bir davranış değil. kimileri bunu böyle bilir böyle uygular ne kadar yanlış olduğunu düşünmeden bide bilirsiniz ki ya davulcuya ya zurnnacıya diye bir atasözü vardır oda buna benzer bir atasözsüdür yani böyle saçma şeyleri kim çıkardı anlayamıyorum insan çocuk yetiştirirken biraz da kendini yetiştirmeli insanlar kendini yetiştirmeyi unutuyorlar gerçekten o kadar geri de kalıyoruz ki. kimse kimseyi dövmesşn başka çözüm yolları arayalım bu bir çözüm değil diyorum ben
kızını dövmeyen dizini döver sözünün anlattığı manaya her insan katılır, katılmalıdır çünkü insanlar çocuklarından itibaren işlenecek hamurdur ve yoğrulur. bu hamuru -bir de bu hamurun ve her hamurun da bir mayası var tabii o da ayrı konu ama allah herkesin hamuruna iyi mayayı koymuş- yoğuracak kişinin hem kendisinin hem de toplumun lehine hayırlı bir insan yapacak, iyi ve olumlu işleyecek olma görevi en başta ebeveynlere düşer -ki bu hamur olumsuz anlamda başkalarının eline geçmesin-
herkes tabii ki doğal olarak kendi dünyaya getirdiği çocuğunun terbiyesini ve ahlaken düzgün bireyler olmasının yükümlülüğünü kendisi üstelenir. bu zaten hayatın insanlara ebeveynlere verdiği doğal bir davranış görevdir.
herkes kapısının önünü süpürürse bütün memleket temiz olur misali.
bu böyle mi işliyor, görünen köy klavuz istemez diyorum.
kızını döven değilde terbiye eden diyelim buna. yani kızını terbiye etmeyen dizini döver dersek daha doğru demiş oluruz. bugünlerde ne için uğraş veriyoruz. dayak atmanın, kadına şiddet göstermenin ne kadar kötü bir şey olduğunu anlatmaya çalışıyoruz. söze gelince şu anlam çıkıyor; kızını küçük yaşlardaneğitmeyen ve terbiye etmeyen aileler yollar sonra bunun sıkıntısını aile olarak yaşamaktadırlar. bundan ötürü küçük yaşlarda çocukları eğitmek en büyük vazifemizdir.
ben asla ve kat'a bir insana şiddet uygulanmasını kabul etmiyorum. fiziksel şiddet bir yana duygusal şiddete dahi tahammülüm yoktur. hele bu sözün sadece kız çocukları için söylenmiş olması çok iç acıtıcıdır.
çocuk eğitiminde sevgi esas olmalıdır. çocuğumuza sevgiyle vereceğimiz doğru bir eğitim, zaten onun hayat felsefesini sağlam tutacak ve geri dönülmez yanlışlar yapmasına engel olacaktır.
anne baba güçsüz düşmüş se nolacak çocuklar aklı başında mı hayat tecrübeleri var mı ergen zamanda herkes geri dönüşüm süz hata yapıp ailesine dönerler geri, anne baba olunca anlarsınız.
katılmıyorum bence miladını doldurmuş bir deyiş.çünkü dayak yada şiddet sanılanın aksine kısa süreli bir etkiye sahip ve engellenmek istenen davranışın daha güçlü bir şekilde geri gelmesini sağlıyor.dövmek yerine her zaman ilk tercih konuşarak ve durumu anlamasını sağlayarak bireylere kazanım sağlamaktır.
hayır katılmıyorum. bu söz oldukça saçma. şiddeti meşrulaştırmak ne derece doğru. evladın kızı erkeği olmaz ikisinede gerekli olan eğitim verildikten sonra zaten aklı başında bireyler olacaklardır.