hem güldüm hem ağladım diyebilirim zaman zaman çok güldüm zaman zaman da dibine kadar ağladım hayat da böyledir zaten akşamdan sonra sabah gelir sabahtan sonra akşam gelir her gecenin bir sabahı vardır hiçbir üzüntü sonsuza dek sürmez hiçbir mutlulukta sonsuza dek sürmez sonuç olarak dünya böyle bir yer kimse diyemez ki hayatın boyunca bir kere bile gülmedim ya da kimse demesin ben hiç ağlamadım
hayatım boyunca en çok gülmüş biriyim çevredeki bir çok insan bazen söyler seni ağlarken hiç görmedim diye
yaşamda ikisini de dibine kadar yaşadım. çok güldüm de çok da ağladım. sanırım en çok yok bende.
allah her zaman gülme nasip etsin kimseyi ağlatmasın
daha çok gülmüşümdür ama bunun sebebi daha az üzüldüğümden dolayı değil ağlayamıyorum ben çok acı duysam da ağlayamıyorum herhalde en son 3 yıl önce ağlamışımdır
daha genç bir çocuğum ve allah izin verirse yaşayacağım daha çok yıl var önümde. fakat şu ana kadar allah'a şükür ağladığımdan çok gülmüşümdür. çünkü çevremde beni mutlu edebilecek insanlar var. üzülsem bile o insanlar beni teselli etmeyi başarıyor. bu yüzden mutlu olabiliyorum.
ben hic gulmedim gulemedim cocuklugum evlilik hayatimda hep agladim saclarim bile dokuldu aglamaktan
güldüm çünkü bunu seçtim. bu güçlü ve azimli olmayı kolaylaştırır.
en çok guldum.cunku hayat herşeye rağmen güzel.kotu olan birgün ardında güzellikler saklıyor.umudumuzu kaybetmeyelim
yaşamım boyunca en çok güldüm. çünkü hayatta başımıza ne gelirse gelsin gülümsemeyi başarabiliyorsak bu hayata karşı direnişimizi gösterir. hayata meydan okuyup rekabet etmezseniz hayat sizi tarihe gömer. ben bu ilkeyle yola çıktığım için yaşamım boyunca güldüm.