başıma gelen en kötü olay şuydu yaklaşık 13 yaşımda iken kendi iş yerimizde otururken , oturduğum tarafta bir tablo asılıydı şansıma tablonun ipi kopmak üzereymiş ve koptuğunda ise kafama düştü sırtımın birkaç bölgesini kesti hani oruçtum su falan da içemedim baya korkutucu birşeydi neyse işte bu olaydan birkaç ay sonra o kesikler şişmeye başladı doktora gittiğimizde keloid adında bir hastalığımın olduğunu söyledi şuan 18 yaşındayım ve hala sırtım aynı şiş hangi doktora gitsem birşey yapamıyor bunun yüzünden askere de gidemiyorum ve 5 yıldır hep acı veriyor durmadan çok kötü birşey
başıma gelen en kötü olayı anlatıyorum;
o zamanlar küçüktüm annem ve babam abim falan geziyorduk bende de küçücük bir bisiklet vardı. bacaklarım zor sığıyordu yeni bisiklet alacaktık zaten. neyse 15 temmuz meydanını biliyorsunuz herhalde. tam oranın üstünde yaya geçidi var ya, orada annem babam ve abimin önünden gidiyordum hıphızlı. yani baya hızlıydım gözlerim yaşlanmıştı o kadar diyeyim. sonra bir ağacın yanından geçtim tümsekti, ondan sonrasında önünde tümsek olduğundan dolayı taş vardı taşı göremedim. taşa takıldım ve bisikletten uçtum. baya havaya uçtum resmen düşerken sağ kolumun üstüne düştüm. bisikletimin pedalları kırılıp yerinden çıkmıştı gidonu ve tutacakları parçalanmıştı. tekerlek ve jantları sormayın zaten jantlar full yamuk. düştüğümde kolumun o kadar ağrısını hissettim ki inanamazsınız. yanımda bir tane oturup döner yiyen abi vardı büyüktü o da dedi ki bir şey olmaz geçer dedi. ben de sinirlendim ne geçecek abi kolumu kırdım ya dedim. adam bir şey demedi. bizim esnaf vardı tanıdığımız hemen yanımdaki dükkanda idiler. beni tabureye oturttular annem babam ve abim koşarak geldiler işte koluma baktılar. hastahaneye gittik ve röntgen çektirdiğimizde sağ kolumun ön bileğimin kol tarafının kırıldığını gördük. bir kemik diğer kemiğimin üzerine binmişti. beni değişik bir odaya götürdüler iki kişi kollarımı çektiler biri kendine doğru biri kendine doğru çekti. o an inanılmaz fazla canım acıyordu ama yapacak bir şeyim yoktu. sonrasında kolumu alçıya aldılar ve yaklaşık otuz beş gün sonra alçıdan çıkardılar. kolumu hareket ettiremiyordum alçıdayken çok acıyordu. bisikletim sonradan zaten çöp oldu gidon yarıldı, tutacak kolları yamuldu, koltuk parçalandı, jantlarım yamuldu, ve pedallarım kırıldı. bu olaydan sonra yeni büyük bir bisiklet aldım ancak çok kullanmadım o olaydan sonra.
benim basima gelen olay aslinda bir ask olayi
ben ozmanlar 20 yaslarındaydım askerdeydım iste benim hayatımda bir kiz vardi ama gercekden şaka maka deil öle böle aşk deildi konusmasak sesimizi duymasak resmine bakmasam işimiz rast gitmezdi ikimizinde.o balikesirdeydi ozman bende bursada yasıyordum.onun ıcın abılerı ılede kötu oldum degdımı dersenız degdı.asla aklımdan ona karsı bır kötü niyet gecmedi çünkü seviyordum bende her seven gibi.askerlik bitti geldim iste ilk yanina gittim.bana askerde krallar gibi bakti onuda söyleyimde.neyse gittim yanina ozlemis beni tabiki kim olsa özler 15 ay dile kolay.neyse öle böle gecemiz sabahımiz bir okula gidiyordu yanındakı kıslere telefona verdırıp ona sahıp çikin başina bişi gelmesin diede güzel lutuflarda bulunurdum.neyse bu tabiki okuyorya hemşire olcakti ama bana aklini vermekden guzel gecen 4 yılımızın 3. yılında kurula kalmıs sınıfta kalcakdı benim yuzumden.konustuk ettık dedım kendıni topla dedim neyse birgün yılbası aksamı saat gece 12yi gecti bız bu taraftayiz onun aılesı ıle balıkesırde gecıryor ben istanbuldayım.neyse beni aradi sana bisi dicem dedi efendim askim dedim.tanju ben senden kopamiyorum derslerimde geri kaliyorum bu böyle olmucak sakin yanlis anlama dedi biz ayrilalim dedi arkdas kalalim dedi ben beynimden vurulmusa döndüm o an tabiki tüm dunya basima yikildi 4 yil çik sonra ayril arkadas kal dedim sen ne dşiosun birseymi ictin dedim yok dedı ben kendımden gayet eminim dedı o an dahadayıkıldım ben sonrasında dedım kapatdie bagrdım telefonu duvara carptım hattıda kırdım kimseyle bıryere gitmedım sonrasında alkol aldım gersını hatılamıyorum en kötü olay buydu basimdan gecen benim dostlar.
başıma gelen birçok kötü olay oldu.
beni en çok yaralayan en kötü dediğim olay ise arkadaş sandığım insanların beni aslında sevmediklerini, sırf sınıfta çalışkan olduğum için not istemek amacıyla yaklaştıklarını öğrendiğim zamandı.
bu benim için gerçekten ağır bir şeydi. o zamanlar küçük yaştaydım ve insanların çıkar ilişkileriyle bu kadar haşir neşir olduklarını bilmiyordum hani.
zaman geçti yaşadıklarımı hepsi teker teker ders oldu bana. ben de artık çok seçici olmaya başladım. arkadaşlar benim için önemli idi. simdi kim gelse hos karşılıyorum ama bağlanmıyorum. giderse kendisi bilir diyip üstünde çok durmamayı öğrendim.
hayat, gerçekten istemeden bile olsa insana pek çok şey öğretiyormuş.
eskisine göre daha güçlüyüm ama kopan bir şeyler elbet oldu. artık eskisi gibi birçok şeyi önemsemiyorum. daha az üzülüyorum. mutluluk nedir kıymetini bilir oldum
bunlar güzel şeyler gerçekten.
bazen diyorum ki akıllanmam için yaşamam gerekiyormuş diyorum.
hayat bu işte kimine güler kimine ise acı çektirir.
yapacak bir şey yok.
başıma gelen en kötü şey musallat durumu. nasıl oldu kim yaptı bilmiyorum 1 buçuk sene boyunca bununla uğraştım. psikolojik olarak bittim çok zor bir süreç atlattım allah birdaha yaşatmasın.
kişilerin başlarına gelen en kötü olay benim. benimle tanışmak inanılmaz kötü bir durum.
başıma gelen en kötü olay futbol oynarken burnum kırılmıştı dirsek yemiştim maçta.