vala benim ölüm hiç aklımdan çıkmaz yarın birşey yapcam diyorsam allah nasip ederse yarın şunu yapacam diyorum. ne olursa olsun allah nasip ederse diyorum çünkü ben bugün uyuyup yarın ölmüş olabilirm yani ölüm allah'ın emri nereden çıkıp geleceği belli olmaz onun için ölümü unutmamak lazım hep hatırlamak lazım
ölüm, cenaze gördüğüm zaman, mezarlıktan geçerken aklıma geliyor. bazen ise kendimi derin derin sorgularken aklıma geldiği oluyor.
diyorum ki ölünce ne olacak? bana ve diğer insanlara neler olacak? ölüm gerçekten bir son mu yoksa yeni bir hayat için başlangıç mı? diye sorular aklıma gelmiyor değil..
neredeyse her gün bazen o kadar düşünüyorum ki rüyalarıma giriyor. bir ara rüyam da her gün ölüyordum. cenazem taşınıyordu beni toprağa koyuyorlardı. çok korkunç oluyor hele ki günahlarınız çoksa insan ölmek istemiyor sonundan korkuyor çünkü.
ölümün adı bile soğuk gelir bize, sanki hiç ölmeyecekmişiz gibi. hep unutmaya çalışırız. lâkin ne kadar kaçarsak kaçalım, ölüm bir gün gelecek o kaçanları yakalayacak, o unutanlara hatırlatacaktır kendisini. yani korkunun ecele faydası yoktur vesselam...
bi cenaze olduğunda bi yakınım vefat ettiğinde hasta olduğumda çok düşünüyorum bazen sohbetlerde geliyo aklıma çok kötü yoldayız diyorum kendi kendime.
hastalandığımızda ya da tehlikeyle karşı karşıya geldiğimizde veya bir yakınımızı kaybettiğimizde .