bu sabaha karşı acayip saçma sapan bir rüya gördüm öncelikle kendi mahallemde görüyorum kendimi çok da muhabbetimin olmadığı bir arkadaşı görüyorum 2 tane engelli adam bizi takip ediyor ve kaçırmak istiyorlar biz fırına giriyoruz korktuğumuzu herkese belli ediyoruz söylüyoruz ancak bize kimse yardımcı olmuyor diğer arkadaş fırından çıkıp evine gidebiliyor ben de bir şekilde kaçıyorum ve bir kadınla tanışıyorum kadının abileri bize yardımcı oluyor neden diyorum ki benim babam hapishanede annemle ayrılar ve ben babamı bugün ilk defa göreceğim babam cezaevinden çıkacak benim ona ulaşmam lazım sonra birdenbire kendimi başka bir şehirde görüyorum ve yüksek bir binada balkondan atlamam gerekiyor kadın da yanımda abi ileride atlayın atlayın o kadar yüksek değil diyor saçma sapan bir şekilde yüksekten korkmama rağmen atlıyorum iki katı atlayarak iniyoruz ama üçüncü kata tam atladığımız sırada çok yükseklik olduğunu fark ediyorum ve balkona tutunup tekrar yukarı çıkıyorum daha sonra bir daha esnek bir şekilde sallanmaya başlıyor ve çok korkuyorum binanın yan tarafında oturan dünya kadar insan var hepsine diyorum ki itfaiye çağırın beni kurtarsınlar kimsenin umrunda olmuyor çok üzücü bir rüyaydı insanlık resmen ölmüş dedim ya.
gördüğüm en kötü ve garip rüyayı anlatayım.
babaannemin evindeyiz çok kalabalık misafir gelmiş, bir kargaşa var ama anlam veremiyorum.
babaannem bana sesleniyor yanına gidiyorum, hiç bir hazırlık yapmadık bunca insan geldi git fırından hamur al gel onu kızartalım kahvaltılık bişeyler çıkartalım diyor.
tamam diyorum hazırlanıp evden çıkıyorum fırına doğru yürümeye başlıyorum, hiç bilmediğim yollar çıkmaya başlıyor karşıma, şaşırıyorum ve oldukça korkuyorum.
ilerledikçe mezarlıklar çıkıyor karşıma,yürümeye devam ediyorum yol bir türlü bitmiyor sürekli kuran sesleri duyuyorumz
sağıma soluma bakıyorum her yer kapalı benden başka kimse yok, birden yollar düzeliyor ve fırını görüyorum karşımda, giriyorum içeri hamurları alıp çıkıyorum, bir ses ezgi diye sesleniyor bakıyorum kimse yok otur diyor bana.
oturuyorum, uzun bir sessizlik oluşuyor yoldan geçen bir sürü insan var ama kimse konuşmuyor.
tekrar bir ses geliyor yukarı bak diye, tövbe haşa tövbe kaldırıyorum kafamı çok çirkin beyaz saçlı bir adam bembeyaz giyinmiş neredeyde gökyüzünü kaplayacak kadar büyük ben allahım diyor bunu duyar duymaz bayılıyorum.
sonra annem uyandırdı devamını göremedim.
hayatım boyunca bu rüyayı asla unutmam.
eksik anlatmış olabilirim belki, ama gördüğüm en ilginç ve korkunç rüya buydu.
gördüğüm en garip rüya her ne kadar tamamını hatırlamasam da anlatmaya çalışayım. havaalanındayım ve uçağım biraz sonra kalkacaktı. elimde biletim vardı. bir an da o uçağa binmemeye karar verdim ama nasıl çıkacağımı bilmiyordum. rahatsızlanırsam eğer uçağa binmek zorunda kalmam diye düşündüm ve numara yapmama gerek kalmadan bayıldığımı hissettim. bir kargaşa oldu. herkes benim başıma toplandı. iğne falan yapmaya çalıştılar. yavaş yavaş kendime gelmeye başlamıştım. birinin bana artık uçağa binemezsin kapıları kapattılar dediğini duydum. o an pişman oldum uçağa binmek istiyordum. uçağa doğru koştum alan da gördüm uçağı ama bildiğimiz uçaklardan değildi. üst kısmı tamamen camdan yapılmış. koltukları dışarıdan görünen, çok geniz bir uçaktı. ama içerisinde kimse yoktu oracıkta duruyordu gitmiyordu. ama beni de almıyorlardı. cama yapışıp kaldım uçakta çok eskiymiş zaten dedim. o kadar gerisi yok.
önceden her gece yüksek bi binanın çatısından aşağı düştüğümü görüyodum rüyamda. ama her seferinde tam yere sırt üstü düşeceklen uyanıyodum. bina hep aynı ve hep sırt üstü düşerken uyanıyodum artık görmüyorum bu rüyayı.
bak bu rüyayı 1 hafta önce gördüm rüyamda koşuyorum köprü var köprünün orda tanımadığım iki tane oğlan var birbirlerinin ellerinde bıçak var ve. köprüde birbirlerini kosturuyolar dur yapma diye bağırıyor çocuğun biri diyet çocuğun göğsüne bıçak sallayarak kesiyor çocuk köprüden düşüyor bende agliyom ve çığlık atıyor sonrada uyandım zaten çok garipti