şu hayatta bir çok kere çaresiz kalmışımdır. bir keresinde annem evden gitmişti. kardeşlerimle çok zor dönemler yaşadık.
çaresiz olduğum zamanlar ailemin maddi manevi sıkıntılar çektiğinde benim uzulmemdi ama çok şükür artık yok yani inşallah olmazda
hayatta en çaresiz hissettiğim zamanlar, ailemden birilerinin hasta olduğu ya da ameliyat olduğu zamanlar. elden hiçbir şey gelmemesi, sadece beklemek zorunda olmak çok kötü bir durum.
baya bi borca girdiydim işin içinden çıkamaz olmuştum o zaman ne yapcamı bilemiyodum çaresiz kalmıştım.
ben bu vakite kadar eşimin annesini annemden çok sevdiğimden ona üzüldüm çaresiz hissettim.anne gibidir .küstüğümüzde çaresiz kaldığımı düşündüm.