mucizelere inanırmıyım diye düşündüm de, ben mucizelere inanmam diyemeyeceğim. çünkü mucizeler benim nazarım da evliyaların, enbiyaların ve peygamberlerin göstermiş olduğu bir üstünlüktür. bu da onlara allah tarafından verilir. yani kendi istekleri doğrultusunda olacak bir şey değildir. ben mucizelere kendim için şahit olmadım . ancak benim için büyük bir mucize olarak gördüğüm bir olayı size anlatayim. şimdi yanlış olmasın bu mucize değil bence olsa olsa rabbimin bir mükafatı olabilir. çünkü ben ne evliyayım ne de enbiyayim.
neyse konuya geleyim ben daha küçük ken yani okul da okurken bir evde kalıyordum arkadaşlar la neyse bir bayram zamanı yaklaşıyor du ve ben bayramdan bir gün önce yani arefe günü arkadaşla konuştum o benim bulunduğum ilin yanın da komşu bulunan il de çalışıyor du. neys e çocukla aynı memleketteniz bu arada. ben dedim çocuğuna ya ben senin yanına geleyim beraber gideriz memlekete bayramı geçirir geliriz dedim. neyse çocuk da tamam dedi ben de zaten arefe günü gideceğim dedi. yanlız erken gelmeye çalış benim yanıma dedi bende tamam dedim. neyse o gün sabahtan anlaştık dedim sen beni erkenden kaldır bende kalkar kakmaz ilk otobüs ile yanına gelirim oradan geçeriz falan dedim. ama sen beni sabah kaldır dedim. neyse sabah saati ben de kurdum ilk otobüs şuan hatırlamıyorum ama galiba 7 de falan di. bu arada çocuğun da memlekette işi var yani erkenden yanına gitmem lazım ki benim bulunduğum il den onun iline de her saat otobüs yok sadece sabah varbir de öğlen falan var neys e biz saati kurduk. akşam oldu ben uyudum. sabah kalktım bi baktım saat tam 7 hemen üstü mü giyindim falan otobüse koştum ama tabi yetişemedim. neyse ben de bir sinir çünkü kimse beni uyandirmadi. hatta tlf bile duymamışım. bi de o zamanlar erkenden kalkardım. ben deliriyorum. millete bağırıyorum falan acayip sinir olmuşum. neyse arkadaşı aradım niy e aramadın diye çocuk benim aramamla uyandı ki bu çocuk 7 de kesin kalkardı normal de. neyse ben dedim sen kaldırmadın. tabi aramız da baya iyi o çocukla falan neyse dedim senin suçun gelip buraya beni alıp gideceksin. yakıtı hallederiz dedim. çocukta bu arafa demişmiydim. araba var onunla gideceğiz memlekete neyse çocuk geldi. ben herkese hala sinirliyim falan beni aldı gittik memlekete tabi çocuğun acil olan işi de geçikti. neyse bayram bitti ben tekrar okula döndüm. sonra gel zaman git zaman bu otobüs firmasın da ki kişi ile görüştüm. tabi o gün ben yer de ayırmıştım anvak beni aramayi unutuyorlar ne hikmetse. neyse çocuk demesin mi o gün kü senin bindiğin otobüs kaza yapmış falan bende ne kazası ya hu dedim. çocuk da sen binmedin mi diye tekrarlayınca ben buz kesildim. düşünsenize o otobüste olsam kaza yapacağız ve daha kötü sonuçlar olacaktı. tabi o gün için ben bunu düşünmediğim için delirmiştim. neyse ki sonra bi hâyır dağıttım. ama tabi çok korktum. ben den bu kadar artık siz deyin mucize mi değil mi. bana bu olay çok farklı gelmişti o zamanlar. tabi şok falan gecirsem yeri. hadin herkese bol kazançlar.
mucizelere inanırım .kızım trafik kazası geçirdiģinde doktorların bile umudu kestiği halde kızımın şu anda sapa saģlam ayakta olması benim ićin en büyük mucize
en başta bizler olmak üzere etrafımızdaki herşey bir mucize zaten.mucizelere inanırım. hiç olmaz dediğin şey ansızın olur. rabbimin hikmeti...
evet inanırım. en umutsuz olduğum ve asla olmaz dediğim anlarda hiç beklemediğim yerden ihtiyacım olan şeylerin karşılanması benim için mucizedir.