hayat gerçekten kısa akıp gidiyor. durduramıyoruz her an ölüme yaklaşıyoruz. her an dünyadaki yaşantımızın sonuna güdiyoruz. yaşadığımız anlari geri getiremiyoruz. her gün ayni işleri bitirip eve geliyoruz. peki ne ara bitti bu işler ne kadar da hızlı bitti değil mi. işte burdan bile anlayabiliriz. hayat kısa.
hayatın uzunluğu ve kısalığı kişiden kişiye değişebilmektedir. yani göreceli bir durumdur. lakin zamanın daha doğrusu hayatın çok hızlı akıp gittiğinden hepimiz hem fikiriz. öyle bir zaman hızla akıyor ki; pazartesi ne zaman bitti de yarın tekrar pazartesi oluyor türden konuşmaları hep duyar olduk. hele ki şu yaşadığımız son asırda daha çok sanki zaman ilerliyor ve hızla geçip gidiyor. saçlarımızda ki oluşan aklar bunun kanıtı niteliğindedir.
bilineni kısadır ama ne kadar uzun yaşıycamızı allah bilir.yarınımıza garanti yok
hayatın uzun kısa olduğunu kimse bilemez
hemde çok kısa değerini bilmek gerek
hep unutulan önemli ayrıntılardan biridir. hiçbir şeyin garantisi yokken hala birilerini kırıp üzmeye, üzülmeye devam ediyoruz. her anı doyasıya yaşamak varken hayatı ertelemeye alışmışız. her ne kadar unutulacağı bilinse de üzerimize düşen görevi yapıp bir kez daha hatırlatıyor ve "hayat gerçekten kısa, anın tadını çıkarın!" diyoruz
hayatın uzun ya da kısa olmasını bi kenara bırakalım da hergün sabah kalk işe git başkalarını zengin etmek için akşama kadar çalış yorul bitkin halde evine git nereye kadar böyle gider bu monotonluk hiç mi son bulmıcak merak ediyorum doğrusu çalışmaktan eğlenmeye kafamızı dağıtmaya fırsatımız olmuyo bu monotonluk da insanı bıktırıyo belli bi zaman sonra
zamana bakar yaşamak gerekli ne kadar yaşarsan kardır
boşuna dememişler üç günlük dünya diye... dün geçti gitti, yarının geleceği meçhul, insan sadece bugün yaşar hayatını.
yaşadığın yıla bağlı 90 yıl yaşayan var sence kısa mı bence uzun
oldukça kısa olduğunu düşünüyorum ..