şu zamanda insan öz babasına bile güvenemiyor. kaldı ki hiç tanımadığımız biri kahve teklifinde bulunuyor. neticede niyeti iyi mi kötü mü bilemeyiz. ben kabul etmezdim. israrcı olursa da avazım çıktığı kadar bağırırdım heralde.
önce bir şaşırırdım. yani bir süre cevapsız kalırdım muhtemelen doğrumu duydum diye algılamaya çalışırdım durumumu. eğer karşı cins biri ise güvenmediğim için onunla gitmezdim fakat bir bayansa oturur dertleşmeye çalışır sıkıntısını dinlerdim.
birisi yolda beni birisiyle yolla karşılaştım ve bana kahve ısmarlayacağım söylese ve derdi olduğunu söylese onunla işim yoksa gitmeye çalışıyorum çünkü insanlar hayvanlar koklaşa koklaşa insanlar konuşa konuşa anlaşır demişler ve aynı zamanda bedava kahve var niye gitmeyeyim ki mesela günün birinde karşıdan bir kişi geldi ve elinde kola şişesi vardı bana kola ısmarladı ben de onun kolasına aldım içtim ve temiz olduğunu söyledi ben de ona inandım ve kola içtim sonra ardından bir çay ısmarladı ardından bir sigara verdi onu da içtim sonra çarşıya doğru yürümeye başladık onunla sohbet etmeye başladım sohbet iyice koyulaştı çarşıda biraz gezindikten sonra bir mağazaya girdi kendine elbise falan aldı aynısından bana da aldı ondan sonra çıktık bir yemek yemek yedik sonra çıktık tatlımız yedik biraz daha gezdik dolaştık eğlendik arabayla dolaştık motora bindi traktörle dolaştık kamyona bindik gezdikten sonra üniversiteye gitti kızlarla biraz takıldık sonra gece saat 12.30 1 civarı kuzeni gideceğini söyledi biz bıraktık onlar evine sonra biz biraz daha dolaştık sabahladık sonra yine ertesi gün oldu kızları sabah erken aldık dolaştık yemek yedik kafeye gittik 2.el okey oynadık hesabına hesap kızlara kaldı tabii sonra sonra işimiz bitti ve yurda
tanımadığım birisi olduğu için kabul etmezdim.çünkü bu zamanda kimseye güven kalmadı.ben tanımadığım bir insana kahve teklifinde asla bulunamam ve bulunanıda reddederim.
şaşırırdım tabi ama kabul etmem kesinlikle temkinli olmak lazım devir kötü
ilk başta şaşkınlığımı gizleyemezdim, biraz afallardım.kendime geldiğimde otururdum bi yerde ve kahvelerimizi içerdik, derdini de dinlerdim insan gibi.güzel bir sohbet eşliğinde insan kazanmış olurdum dost manasında.
önce dıştan suzerdim
gerçekten öyle bir sey hissetsem yardım etmek isterim sonuç ta onun yerinde bende olabilirdim
olur derim. çünkü insan bazen kendisine tamamen yabancı biriyle konuşmanın iyi hissettireceğini düşünür. birine derdini anlatmak ister ama, çevresinden alacağı tepkileri bilir. farklı bir bakış açısına ihtiyaç duyar. belki de sadece yorum yapılmadan, yargılanmadan sadece dinlenmeyi istiyordur. belki çok rahatlayacak ve bir daha görüşmeyeceksiniz ama iki tarafta bunu hep hatırlayacak, çok tatlı bir anı olarak kalacak; belki de çok iyi bir arkadaşlığınız olucak. güzel bir deneyim olur. hep, hiç tanımadığım birine öylece derdimi anlatmak istemişimdir ama hiç cesaret edemedim.
karşımdaki tavra bağlı tanımadığım biri olduğu için en başta sert tepki verebilirim. maalesef.
tanıdığım biri olursa o yolda karşıma çıkan kişi seve seve kabul ederim. hele birde uzun zamandan beri görmediğim biri ise. ama tanımadığım biri ise niye kabul edeyim.
dert dinlemeyi seven biriyimdir seve seve kabul ederim