insanlar çocuklarının her zaman kendilerinden daha iyi yerlerde olmasını ister. bu demek değil ki çocuklarımızı her yöne çekme hakkına sahibiz. çocuklarımıza iyiyi, güzeli anlatıp sonrasında geride durmalı, onları kendi hayatlarındaki seçimlerinde olabildiğince özgür bırakmalıyız.
gerektiği yerde doğrudur tabiki çocuklar için anne babanın çocuklar için karalar vermesi ancka tbaikş her konuda olamaz bu çocukların iyiliği için verilmiş kararlar olabilir anne babanın görevleri vardır yapması gerekenler buda onlardan biri olabilir. yani anne baba çocuklarına elbette karışabilir ama herşeye karışmak müdahale etmek doğru bir davranış değil bence gerektiği yerde çocuğunu düşündüğü için konuşmaları normaldir. ancak çocukların hayatını etkileyecek bir kararsa bu ortak paydada bulululabilir. anne babasının söz hakkı vardır ama karar çocuğa aittir bu konuda baskı yapmak doğru değildir bence. karar verirken yardımcı olabilirler söz hakları olabilir ama anne baba her işe öyle karılmamalıdır bana kalırsa.
belli bi zamana kadar tabiki de ebeveynler karar vermeli
orta yol bulunup karar kılınmalidir.
sadece bireyler degil cocuklarında fikri alinip öyle karar verılmeli
çocuk 18 yaşına gelene kadar onların hakkında kararlar verebilirler evet çünkü çocuklar mantıklı ve sağlıklı düşünemezler ama 18 yaşından sonra çoçuklara bırakılabilir bu karar.diye düşünüyorum.
belli bir yaşa kadar bunu doğru buluyorum.
bir yaşa kadar evet ama çocuğun sağlam bir temeli oluşturulursa karar verebilme çağına geldiğinde tercihleri ona bırakılmalıdır
tartışılır bir durum.karar verme yetisi çocuklarda olmak şartıyla ebeveynler yönlendirme yapabilirler
belirli bir yaşa gelene kadar aile bireyleri karar vermeli.dogru yoldan çıkmamak başını belaya sokmamak için bu şart
belirli bir yaşa kadar kararları aile büyükleri verebilir ama bir süre sonra kendi ayakları üzerinde durması için kontrol altında seçimleri kendinin yapmasına izin verilmelidir.
doğru bulmuyorum. çünkü çocuk büyüdükçe en ufak birşey de bile ailesine danışıyor. kendi kararlarını kendileri vermeli.
çocuklar kendi kararlarını verme yaşına gelene kadar tabiki de kararlarını ebeveynlerin vermesi gerekmektedir. çocuklar ergenlige ulaşmadan önce kendi kararlarını vermeye başlamaları demek ileri yaşları için geriye dönüşü zor veya telafisi mümkün olmayan sonuçların ortaya cikmasina neden olabilir.
bireylerin çocukları hakkında karar vermesinden daha doğal birşey olamaz. onları en iyi tanıyan kendileridir. ama burada çocuk istediği okulu ya da hayatı seçmekte özgürdür. baskı yapılmamalıdır. ama annne ve baba çocukları için en iyisi neyse onu düşünür ve tatbik etmek için yola koyulur.
en dogrusu diye dusunuyorum cocuk neyin ne oldugunu bilemez dogru karari veremez
tabiki doğru.. adi üstünde onlar daha çocuk.. tabiki yinede onlara istek ve arzuları sorulur ama son söz yine anne babalara düşer.
doğrudur yol gosterici olmalari icin neyin kotu yada iyi olmasi icin