insanlar tek geçinmeye çalışırsa kendine hayat arkadaşı aramazsa büyük veya küçük çapta boşluğa düşebilir bu bakımdan insanoğlu tek ve yalnız kalmamayı tercih etmelidir.
insanlar yaşamını tek başına geçirmeyi sevmeyen canlılardır. her zaman birinin varlığına ihtiyaç duyar büyür ve birinin varlığını hissetmediğinde ise bundan çok fazla rahatsızlık duyar. çünkü küçüklükten beri annemiz bile hep bizimle ilgilenerek bizi büyütür. tabiki yalnızlıkta güzel bir duygudur bazen yalnız kalmak isteriz, ama herşeyin fazlası zarardır demişler. insanoğlu da bir süre sonra yaşnızlıktan rahatsızlık duyar ve artık yalnız olmaması gerektiğine inanır. işte bu durumda yalnızlığı bütmiyorsa devam adiyorsa bu durum gittikçe insanın canını sıkar, onu üzer, beden böyle diye sorular sorar. ve bu şekilde kendini gittikçe boşlukta hisseder hiç bişeysen zevk alamaz olur.
bosluktan bunlar:)genel olarak bir isle mesgul olan insanlar bu durumu sklıkla hissetmezler cunku surekli kafalar bir seylerde mesguldur ve bu durumu hissedecek zamanları olmaz.yani aslinda isin oldugunda mesgul oldugundada bu durum hissedilebilir bosluk anlamsizlik isteksizlik ama bu duruma yogunlasma olmaz.kendimden biliyorum yada ben oyleyim ise gitmedigim surelerde her sey daha anlamsizlaniyor daha cok sorguluyorum bosluk hissini o kadar cok hissediyorum ki hic bir tat alamiyorum.is zamani ama bu duygulari bu kadar yogun yasamiyorum.sanirim tukenmislik var bazi insanlarda kimimiz yogun yasiyoruz bu duyguyu kimimiz hic yasamiyoruz kimimiz de zaman zaman.ama kotu bir duygu bosluk hissi,anlamsizlik..cok da dusunmemek lazim:)
genellikle yalnız insanlar veya bir işe meşgul olmayan insanlar kendini boşlukta hisseder. bazen de bazı şeyler yaşayınca bir dönem kendini boşlukta hissedebiliyor insan oysa ki insan asla pes etmemeli ve kendini yalnız hissetmemelidir. kendini yalnız hissetmeyen biri sürekli bir şeylerle uğraşan biri kendini yalnız hissetmez. yalnız olmayan biri de boşlukta hissetmez.
yapacak bir şey yok ise ve beklentilere boşa cıkyıysa insanın bir amacıda yoksa boslukta hisseder hayta kendini gereksiz hisseder neden var oldugunu bile sogular boslukta olmak kadar kötü birşey yok çünkü azı hatalı kararlar hep insanların bolsukta oldukları zaman aldıkları katalardır.
bazen birşeyler yolunda gitmez insanlar böyle durumlarda bunalabilirler ya da strese girebilir veya depresyon türü rahatsızlıklar geçirirler. böyle durumlarda bıkkınlıktan dolayı herşey insana boş gelir. yaptığımız hiçbir şeyden keyif duymamaya başlarız. ya da hep aynı şeyleri yapmak bizi monotonluğa sevk eder. bundan dolayı sıkılırız ve tat almayız herşey boş gelir.
saul bellow un boşlukta sallanan adam kitabı bu konuda okunabilecek güzel bir kitapdır.
insan bir beklenti içindeyken veya yapacak bir şeyi yokken kendini boşlukta hisseder. ama bu beklenti bittiğinde ya da yapılacak bir şeyler olduğunda bu duygu geçebilir. insan elinden geleni yapıp artık elinden bir şey gelmediğini düşündüğünde de bu hisse kapılabilir. hayat akışını değistirmek bu hisden kurtarabilir, kurtulamazsa profosyonel veya çevresinden destek almalıdır.
hayatta hiç bir şey yolunda gitmiyorsa ya da uğraşacak bir işi yoksa kendini boşlukta hisseder.bazen de bir yakınını kaybettiğin de ya da hayatından birini çıkardığı zaman büyük bir boşluktaymış gibi gelir. ama uğraşacak bir meşkale bulunursa bu boşluk hissinden kolayca çıkılabilir. kişi kendini o boşluğun içinde savrulmak için elinden geleni yapmalıdır.
bir insanın bir ailesi var ve ilişkileri iyi ise, yine bir işi var ilikileri iyi ise, sağlık ve maddi bir sıkıntı çekmiyorsa. hayata dört elle sarılmış ise o insan kendini boşlukta hissermez. sürekli bir mücadele içinde günleri geçer ve o yoğunluğun içinde kendini mutlu hisseder. ama tam bunun tersi olursa yani aile ilişkileri kötü, parçalanmış bir ailenin elemanı ise bir de ortada çocuk varsa ya da işi yok parası yok arkadaşı yok ise bu kişi kendini haliyle boşlukta hissedecektir. bir de yanında yardım ve destek çıkacak kimsesei yok ise bu insan için hayat büyük bir boşluktan başka birşeye benzemeyecektir.