bu dünya boş bir yer zaman hızlı geçiyor önemli olan öbür taraf için uğraşmak iyilikleri çoğaltmak
hayatımda en büyük hata insanlara aşırı derece güvenmek ve değer vermektir. insanlara sürekli bunu yaptığım için üzülen tarafım ben olmuşumdur.
bazı insanlara çok fazla güvenmek. hem de haddinden fazla. ama artık akıllandım kimseye kolay kolay güvenmiyorum.
insanlara güvenmek bu hayatta yaptığım en büyük hata. başıma ne iş geliyorsa hep iyi niyetimden kaybediyorum. 16-17 yaşlardayım lisede okuyorum o zamanlar. dört kişilikte bir arkadaş grubumuz vardı. ama çok iyiyiz. kardeşten bir farkımız yok. özellikle de bir tanesiyle. canım dediğim ama canımı en çok yakan olur kendisi. iki tanesiyle ben aynı sınıftaym. canım dediğim eşit ağırlık okuyor,farklı sınıflardayız. bir gün test kitabı muhabbeti oldu. tabi üniversite sınavına hazırlanıyoruz ya şart.neyse bu test kitabı bene aynı sınıftaki kızlarda birini. kitabını benim sıramın altına koyuyor akıllı. artık planlı mı yoksa gerçekten tesadüf mü bilemem. arka arkaya oturuyoruz zaten. sınıfta kıyameti koparıyor kitabım yok kitabım yok. e son ders bende aldım sıranın altından kitapları attım çantaya. neyse bu çıldırdı bir kitap için sordu hepimize tek tek yok dedik haliyle. demez mi çantana bakabilir miyim? bak dedim bende yok çünkü biliyorum.neyse bu bir baktı çantama eliyle koymuş gibi buldu. sonra tabi kızılca kıyamet. açıklada kime ne açıklıyorsun.tabi bu olanları gitti o canım dediğime anlattı. onunda canı sağolsun biri bişey desinde inanayım diyormuş. tabi bu damgayı yiyen ben daha bakar mıyım hiç birinin suratına. yıllar sonrada çok pişman olduklarını içeren konuşmalar oldu. canımla da canımı yakan diğeriylede. ama bende biten bitti. onlar sağ ben selamet. bundan sonra ağızlarında kuş bile tutsalar ikiisde benim için öldü. onlar benim insanlara olan güvenimi koparıp attılar. ömür billah affetmem hiçbirini.ben gözü kapalı birilerine güvenmeyeli yıllar oldu.
bir gün hastaneye gitmistim,acilde yatan bir kadınla tanıştık. genc bir bayandı 25 26 yaslarında falandı. bacagına yedigi kursun yarası yüzünden hastaneye kaldırılmış kadın. beni yanına cagırdı bende o zamanlar 16 17 yaşlarında bir çocuktum. kadın bana aynen şöyle bir çümle kurdur “ beni bacagımdan vuran kişi babamın zoru ile evlendiğim kocam. kendisi oldukca tehlikeli birisi, eger ben bunu polise anlatırsam o tutuklanır. cıktıktan sonra beni yaşatmaz. benim bir çocugum var ölmek istemiyorum. bu yüzden polis ifade için geldiği zaman kuzenimle alışveriş yaparken bi araba durdu,ve bize ateş açtı diyeceğim. bana yardımcı olur musun ? polise kuzenim rolü yapar mısın ?” bana aynen böyle bi sordu ilk başta sasırdım,fakat bayanın iyiliği için bunu kabul ettim. polis geldi ve ben bayanın istediği gibi bi ifade verip polisi yolladım. kadın benim facebok adresimi aldı ve bu iyiliğini unutmayacagım diyerek bana teşekkür etti. aradan bi kac gün gecti kadın bana mesaj attı. “belki merak etmişsindir diye mesaj attım. ben gayet iyiyim ve güvendeyim” dedi bende sevindim ve bi müddet sanal ortam üzerinden kadınla konustum,kadına abla diye itap ediyordum. neyse bi müddet geçtikten sonra gece yarısı bir mesaj geldi kadından. “çok büyük beladan kurtuldum. benim eşim mahallede tartıştığı kişiyi belindeki silahla vurmuş. normalde silag taşımazdı, beni vurmak için almış ama beni vurmadan önce yolda kavga ettiği adamı vurduktan sonra polise yakalanmış. yemin ederim ki ucuz kurtuldum”
dedi o anda anladım ki yaptıgım şey çok büyük bi hataydı. eger o yolda kavga olmasaydı o kadın vurulcaktı ve hayatını kaybetcekti. bunun nedeni benim ona yardım etmem ve yalan ifade vermem neden olacaktı. o an yaptıiğim şey için çok utanmıştım. bir daha öyle bir şey yapmamak için yemin ettim. sonra vicdanım rahat etmediği için polise gidip olayı anlattım, vicdanımı rahatlatmak için. bana bir ceza verilmedi ve gizli sanık olarak ifadem alındı adama yeni bir suctan dolayı bir dava daha acıldı. bu sayede yaptıgım hatayı telafi ettim.
ticarette hata yaparak büyük sorunlarla karşılaşmak.
evlenmek yalniz tek yasamak yasamak tek tabanca yasamak yalniz olmak tek olmak