çocuk ilk doğduğu anda konuşmayı bilmediği için tüm dertlerini bu şekilde ifade eder. buraya kadar normal olmasına rağmen daha sonraları ailenin buna müsaade etmesi çocukta ağladığı zaman istediklerini elde etmesinin bir yolu olduğu kanısını oluşturmakta bu nedenle de çocuk isteklerini ağlayarak gerçekleştirmeye çalışmaktadır. bu tarz çocuklar genelde büyüdüklerinde hayatın zorluklarını görünce de çözüm bulmak yerine sızlanmayı tercih ederler.
bu durum aileden kaynaklıdır ilk doğduğu günden itibaren çocuk ağladığı zaman tüm aile bireyleri başına toplanır ilgi gösterir bu aynen bir oyunda bug bulmak gibi birşey çocuk kolay yolu var iken niye zoru yapsın bir isteği olduğunda en kolay yolu ağlayarak yaptırmak oda bunun farkında bu yüzden ağlayarak isterler
aglayinca istedigi yapilinca ya da baska bir cocukta aglamayi gorup istedigi filan yapilinca hemen aglamaya baslayip istediklerini yaptirmak isterler. tabii bunda ailelerin rolu buyuk. yani alistirmayla ilgili
konuşmayı bilmedikleri için olabilir mi :)))) konuşmaya başlayınca zaten söylüyorlar istediklerini neyapsin sabiler amuda mı kalksınlar acıktım ben diyebilmek için. ayrıca ağlamak ciğerlerinin gelişimi için de çok faydalı bırakın ağlasın çocuklar ;)
çocuklar ağlayarak dünyaya gelir. ağlamak karşıdaki kişiye dokunur ve hüzünlendirir. genel insanların durumu budur. ağlamak insanı yumuşatır ve vicdan devreye girer. ağlayan çocuklarda vicdanları harekete geçirir. sonuçta istediğini yaptırır.
bu ailenin alıştırmasıdır. çocuk elde edemeyince tepki olarak ağlamaya başlar. ağlayınca elde ettiğini gördüğünde her istediğini bu yolla elde etmeye çalışır.
çünkü büyükler onları ciddiye alıp istediklerini yapmazlar . makul bir açıklama yapmadan kestirip atarlar .buna üzülen çocuklar ağlar , bir defa ağlayınca istediği olan çocuklar, istediklerini ağlayarak yaprırabileceklerini anlayınca , bunu sürdürürler .
çocuklar ailelerine birşey ağlayarak yaptırmaları sanırsam o benim annem o benim babam diyerek duygusal yaklaşım sergileyip ben ağlarsam bana kıyamaz yaparlar düşüncesiyle hareket etmektedirler. tabi bunun bilincinde olmayıp yapısal olarak bu şekilde doğan ve büyüyen çocuklarda vardır. birazda bu gibi durumların olmaması aileye ve çocuk yetiştirme tarzına bağlıdır.