çocukluğumda şemsiyeler vardı çocuklar için. gökkuşağı renklerinde ve çocuklara göre, küçük. çok istedim hiç sahip olamadan modası geçti ya da ben büyüdüm bilemiyorum. ama halen hatırımdadır. sonrasında bir çok şemsiyem oldu, uhde kalmadı ama bir ufak yer etmiş işte zihnimde.
küçükken en çok istediğim şey bisiklet almaktı.ve okul tatil olduğunda sanayi diye bir araç tamir yerinde çalışmaya başladım ben.o zamanın parası bir bisiklet parası biriktirmeyi başarıp kendi başına bir bisiklet almayı başarmıştım.12 yaşında bir çocuk olmama rağmen çalışıp kendi başıma para biriktirip bir bisiklet almıştım ve uzun yıllar almış olduğum o bisiklete binip çevremde ki çocuklara hava atmıştım.
kücükken en çokistediğim sey bisikletimin olmasiydi almadılar kendim biriktirip aldım onunllada araba carpinca bisikletimi babam kırdı.
hep 18 olduğum zaman bi araba alsınlar derdim ama almadılar.
oyuncak alınmasını çok isterdim. oyuncaklara çok ilgim vardı. çocukların ufuklarını geliştirdiğini düşünüyorum.
küçükken en çok istediğim hediyeler olarak aküllü araba çok isterdim ve arabalı bir yatağımın olmasını çok istiyordum.fakat bu şeyler biraz pahalı olduğundan alamadık ama olsun ginede olabilir böyle şeyler.
benimkisi bisikletti ve babam almıştı babamı çok seviyorum annemide ailemide çokk seviyorum